و ديدى كه سلطان، خوراك را انبار كند و نگهدارد تا گران بفروشد، و ديدى خمس و سهم امام به ناحق تقسيم مى‌شود و با آن قمار مى‌زنند و ميخوارى مى‌كنند، و ديدى كه با شراب به مداواى بيمارى مى‌پردازند و براى بيمار نسخه آن را مى‌گيرند و از آن درمان مى‌طلبند، و ديدى مردم همه در ترك امر به معروف و نهى از منكر و ترك ديندارى هماهنگ شده‌اند، و ديدى باد بر پرچم اهل نفاق مى‌وزد و پرچم اهل حق، بى‌حركت است، و ديدى در برابر گفتن اذان و خواندن نماز مزد مى‌گيرند، و ديدى مسجدها پر مى‌شود از كسانى كه از خدا نمى‌هراسند و در آنها براى غيبت و خوردن گوشت اهل حق گرد مى‌آيند و به وصف نوشابه‌هاى مست‌كننده مى‌پردازند.

و ديدى كه پيشنماز مست براى مردم نماز مى‌خواند و مستى است لا يعقل، كه مستى او را نكوهش نمى‌كنند، و هر گاه مست شود گراميش مى‌دارند و از او ملاحظه مى‌كنند و مى‌ترسند، در حالى كه او رهاست، و كيفر نمى‌شود و مستى او را معذور مى‌دارند، و ديدى كه مال يتيم خور را به شايستگى مى‌ستايند و قاضيان بر خلاف آنچه خدا امر كرده، حكم مى‌كنند، و ديدى فرمانروايان جنايتكار را براى طمع امين ساخته‌اند، و ديدى فرمانروايان ارث را براى اهل فسق، و بدكارى و جسارت بر خدا تخصيص مى‌دهند، تا از آنها حق و حسابى بگيرند، و آنها را واگذارند، تا هر چه مى‌خواهند انجام دهند، و ديدى بر سر منبرها به تقوى توصيه مى‌شود ولى خود گوينده بدان عمل نمى‌كند، و ديدى كه وقت نماز را به چيزى نمى‌گيرند، و ديدى صدقه و زكات را به وساطت ديگران به مستحقان دهند و قصد رضاى خدا در دادن آنها در ميان نيست، و به سبب درخواست مردم آن را پرداخت مى‌كنند، و ديدى نهايت همّ مردم شكم و فرج آنهاست، و باكى از اين ندارند كه چه بخورند و با كه همبستر شوند و دنيا را ديدى كه بديشان روى آورده است، و ديدى كه نشانه‌هاى حق و درستى پوسيده شده‌اند، در اين هنگام بر حذر باش، و از درگاه خداوند سبحان نجات بخواه.

و بدان كه مردم، گرفتار خشم خدايند و خداوند به آنها مهلت مى‌دهد براى امرى كه با آنها خواهد كرد و تو مراقب خويش باش، و بكوش تا خداوند عزّ و جل تو را بر خلاف روش‌