كرده و فرموده است: إِخْواناً عَلى‌ سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ‌[1]. و ماييم كه مى‌دانيم و دشمنان ما نمى‌دانند و شيعيان ما نمى‌دانند. اى ابا محمّد! آيا شادت كردم؟ ابو محمّد گفت: قربانت گردم بر شاديم بيفزاى. حضرت عليه السّلام فرمود: اى ابا محمّد! خداوند عزّ و جلّ، احدى از پيامبران و پيروان آنان را استثنا نكرده، جز امير المؤمنين عليه السّلام و شيعيانش را، آنجا كه مى‌فرمايد: الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ‌[2]. حضرت عليه السّلام فرمود: اى ابا محمّد! آيا شادت كردم؟ ابو محمّد گفت: قربانت گردم بر شاديم بيفزاى. امام عليه السّلام فرمود: شما هستيد آنانى كه خداوند در كتابش از آنها ياد كرده و فرموده است: هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ‌[3].

و بخدا سوگند خداوند در اين آيه مقصودى جز شما ندارد. اى ابا محمّد! آيا شادت كردم؟ ابو محمّد گفت: قربانت گردم بر شاديم بيفزايى. حضرت عليه السّلام فرمود: اى ابا محمّد! خداوند شما را در كتابش ياد كرده فرموده است: إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ‌[4]. بخدا سوگند خداوند در اين آيه قصد نكرده مگر امامان عليهم السّلام و شيعيان ايشان را. اى ابا محمّد! آيا شادت نكردم؟ ابو محمّد گفت: قربانت گردم بر شاديم بيفزاى. حضرت عليه السّلام فرمود: اى ابا محمّد! خداوند شما را در كتابش ياد كرده فرموده است: يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ‌[5].

اى ابا محمّد! آيا شادت كردم؟ ابو محمّد گفت: قربانت گردم بر شاديم بيفزاى.

حضرت عليه السّلام فرمود: اى ابا محمّد! خدايتان شما را در قرآن ياد كرده هنگامى كه حكايت مى‌كند، بودن دشمنان شما را در آتش، و مى‌فرمايد: إِنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ‌

[1]« برادرانه بر تختهايى روبروى يك ديگر نشسته‌اند»( سوره حجر/ آيه 47).

[2]« در آن روز، ياران- جز پرهيزگاران- بعضى‌شان دشمن بعضى ديگرند»( سوره زخرف/ آيه 67).

[3]« آيا كسانى كه مى‌دانند و كسانى كه نمى‌دانند يكسانند؟ تنها خردمندانند كه پند پذيرند»( سوره زمر/ آيه 9).

[4]« مگر كسى را كه خدا رحمت كرده است»( سوره دخان/ آيه 42).

[5]« اى بندگان من- كه بر خويشتن زياده روى روا داشته‌ايد- از رحمت خدا نوميد مشويد. در حقيقت خدا همه گناهان را مى‌آمرزد كه او خود آمرزنده مهربان است»( سوره زمر/ آيه 53).