أَرِنَا الَّذَيْنَ أَضَلَّانا مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ نَجْعَلْهُما تَحْتَ أَقْدامِنا لِيَكُونا مِنَ الْأَسْفَلِينَ‌[1]، فرمود: مقصود آن دو [ابو بكر و عمر] هستند. سپس فرمود: و فلانى [ابو بكر] شيطان بود.

[524] ورقة بن كليب از امام صادق عليه السّلام روايت مى‌كند كه در باره آيه فوق فرمود: اين سوره! بخدا مقصود آن دو هستند، همان دو- تا سه بار- اى سوره بخدا سوگند ماييم خزانه‌داران علم خدا در آسمان و خزانه‌داران علم خدا در زمين.

[525] سليمان جعفرى مى‌گويد: از ابو الحسن عليه السّلام شنيدم كه در باره آيه شريفه: ... إِذْ يُبَيِّتُونَ ما لا يَرْضى‌ مِنَ الْقَوْلِ‌ ...[2] فرمود: مقصود فلانى و فلانى و ابو عبيده جرّاح هستند.

[526] عبد اللَّه نجاشى مى‌گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه در باره آيه‌ أُولئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ ما فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغاً[3] فرمود:

بخدا سوگند مقصود فلانى و فلانى است، و مقصود از اين آيه مباركه: وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً[4] فرمود: بخدا مقصود پيامبر و على است كه نزد آنها بيايند و از كردار خود آمرزش طلبند. يعنى اى على! اگر نزد تو مى‌آمدند و از كردار خود از خدا آمرزش مى‌طلبيدند و پيامبر نيز براى آنها آمرزش خواسته بود حتما خداوند را توبه‌پذير و مهربان مى‌ديدند، و در آيه بعد: فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيما

[1]« پروردگارا! آن دو تن كه ما را به گمراهى انداختند از جنّ و انس به ما نشان ده تا آنها را زير گامهاى خويش نهيم و پست شوند»( سوره فصّلت/ آيه 29).

[2]« وقتى كه شبانه به سخن خلاف رضاى خدا بپردازند»( سوره نساء/ آيه 108).

[3]« اينان همان كسانى هستند كه خدا مى‌داند در دلهاشان چيست، از آنها روى بگردان و پندشان ده و در باره خودشان گفتارى رسا بگو»( سوره نساء/ آيه 63).

[4]« هيچ پيامبرى را نفرستاديم جز آنكه ديگران به امر خدا بايد مطيع فرمان او شوند، و اگر به هنگامى كه مرتكب گناهى شدند نزد تو آمده بودند و از خدا آمرزش خواسته بودند و پيامبر از ايشان آمرزش خواسته بود خدا را توبه پذير و مهربان مى‌يافتند»( سوره نساء/ آيه 64).