آن خورشيد است. اين است اندازه‌گيرى خداوند عزيز دانا و منم بنده پروردگار جهانيان.

فضيلت دوستى على عليه السّلام‌

[475] عبد اللَّه بن ميمون قدّاح از امام صادق عليه السّلام روايت مى‌كند كه پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم به على عليه السّلام فرمود: اى على! هر كه تو را دوست بدارد و آن گاه بميرد وظيفه‌اش را به جاى آورده است، و هر كه تو را دوست بدارد و هنوز نمرده است منتظر باشد، و خورشيد فرا نيايد و نه فرو رود، مگر آنكه رزق و ايمان براى او برآيد. و در نسخه‌اى به جاى «ايمان» «نور» آمده است.

يك پيشگوئى از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم‌

[476] سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‌كند كه پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: زودا كه بر امّت من زمانى رسد كه سرشتى بد بيابند و نمودى نيكو، و آن به سبب آز دنيا باشد، و از اين كار پاداش نيكى كه نزد خداوند است نخواهند. دين آنها خودنمايى است و ترسى به دلشان راه ندارد. خداوند آنها را به سبب اين كردار به كيفر گرفتار آورد آن گونه كه همچون شخص غريق او را بخوانند و او پاسخشان ندهد.

سه اصل اساسى ميان فقها و دانشمندان‌

[477] سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‌كند كه امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: شيوه فقها و دانشمندان اين بود كه چون به يك ديگر نامه‌اى مى‌نگاشتند سه جمله در آن ديده مى‌شد كه چهارمى نداشت: هر كه دلمشغولى آخرتش را داشته باشد، خداوند اندوه دنياى او را بسنده باشد، و هر كه سرشت خويش را سامان بخشد، خداوند آشكار او را اصلاح گرداند، و هر كه ميان خود و خداى خود را سامان بخشد، خداوند ميان او و مردم را اصلاح گرداند.