يك پيشگويى از امام صادق عليه السّلام‌

[453] شهاب بن عبد ربّه مى‌گويد: امام صادق عليه السّلام به من فرمود: در ميان خانواده‌اى از قريش آن قدر كشت و كشتار فراوان شود كه مردى از آنها را به خلافت بخوانند و او نپذيرد. سپس فرمود: اى شهاب! نگويى كه مقصود من از اين سخن همين پسر عموهايم هستند. شهاب مى‌گويد: و من گواهى مى‌دهم كه مقصود حضرت هم ايشان بود.

مصلحت انديشى امير المؤمنين عليه السّلام براى مردم، پس از بيعت با ابو بكر

[454] زراره از امام باقر عليه السّلام روايت مى‌كند كه فرمود: پس از آنكه مردم كردند آنچه را كردند و با ابو بكر دست بيعت دادند عاملى جلوگير امير المؤمنين عليه السّلام نشد از اينكه مردم را به امامت خويش دعوت كند مگر صلاح انديشى براى خود مردم و ترس از اينكه مبادا از اسلام برگردند و باز بت پرست شوند و به يگانگى خداوند و رسالت محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم گواهى ندهند و اينكه حضرت بيشتر دوست داشت آنها را بر كارى كه كرده‌اند پايدارشان بسازد تا اينكه آنها را وادارد از كلّ اسلام روى برتابند و آنان كه آگاهانه به ارتكاب اين اعمال پرداختند هلاك شدند و كسانى كه اين كار را نكردند و ندانسته و بى‌هيچ دشمنى با امير المؤمنين عليه السّلام از ديگران پيروى كردند چنين كارى موجب كفر آنها نگشت و آنها را از اسلام بيرون نبرد و به همين سبب على عليه السّلام امر خويش را پنهان داشت و از روى اجبار بيعت كرد، چه، هيچ يارى نيافت.

دو حديث در ارتداد مردم پس از رحلت رسول صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم‌

[455] عبد الرحيم قصير مى‌گويد: به امام باقر عليه السّلام عرض كردم: همانا مردم از اين سخن مى‌هراسند كه ما مى‌گوييم: مردم مرتد شدند. امام عليه السّلام فرمود: اى عبد الرّحيم! همانا مردم پس از رحلت پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم به دوران جاهليّت بازگشتند و انصار مدينه كناره گرفتند ولى به راه درستى نرفتند، آنها با سعد بن عباده بيعت كردند و همان رجزهاى جاهليّت را