گردان و ساختنش را به شتاب انداز. پس نوح كشتى را با دست خود در مسجد كوفه بساخت و چوب آن را از راه دورى مى‌آورد تا از ساختن آن آسوده بگشت. مفضّل مى‌گويد: سخن امام صادق عليه السّلام هنگام ظهر گسسته شد و امام عليه السّلام نماز ظهر و عصر گزارد و سپس از مسجد بيرون رفت و به سمت چپ خود متوجه گشت و با دست خود به خانه داريّين اشاره كرد. آن جا خانه ابن حكيم و امروزه مجراى آب فرات است. سپس به من فرمود: اى مفضّل! بتهاى قوم نوح با نامهاى يغوث، يعوق و نسر در اين جا نصب شده بودند و سپس به حركتش ادامه داد تا به مركبش سوار شد.

عرض كردم: قربانت گردم، نوح در چند سال كشتى را بساخت و از ساختن آن آسوده گشت؟ فرمود: در دو دور. عرض كردم: دو دور يعنى چقدر؟ فرمود: هشتاد سال. عرض كردم: عامه مردم مى‌گويند: در مدت پانصد سال آن را ساخته است؟ فرمود: هرگز چگونه مى‌تواند چنين باشد در حالى كه خداوند مى‌فرمايد: وَ وَحْيِنا[1]. راوى مى‌گويد: عرض كردم: پس اين آيه را براى من توضيح فرماييد كه: حَتَّى إِذا جاءَ أَمْرُنا وَ فارَ التَّنُّورُ ...[2] جاى آن كجا و چگونه بوده است؟ امام عليه السّلام فرمود: تنور در خانه پير زن مؤمنى و پشت به قبله در سمت راست مسجد قرار داشته است. به حضرت عرض كردم: آن جا هم اينك در سمت زاويه باب الفيل قرار دارد. سپس به حضرت عرض كردم: آيا در آغاز، آب از اين تنور بيرون آمده است؟ فرمود: آرى، همانا خداى عزّ و جلّ اراده كرد براى قوم نوح معجزه‌اى نشان دهد، سپس خداوند تبارك، بارانى تند بر آنها باراند و فرات طغيان كرد و همه چشمه‌ها فراوان جوشيدن گرفتند و خداوند آنها را غرقه ساخت و تنها نوح و همراهان او در كشتى نجات يافتند. به حضرت عرض كردم: نوح چه مدتى در كشتى بود تا آب فرو نشست و آنها توانستند از كشتى بيرون آيند؟ امام عليه السّلام فرمود: آنها هفت شبانه روز در كشتى بودند و كشتى يك هفته دور كعبه طواف مى‌كرد و سپس بر جودى كه همان فرات است قرار گرفت. به امام عليه السّلام عرض كردم: مسجد كوفه اين قدر قديمى است؟

[1] شايد منظور اين باشد كه آنچه با وحى الهى ساخته شود با چنين تأخيرى مناسبت ندارد.

[2]« تا وقتى كه فرمان ما بيامد و تنور جوشيد»( سوره هود/ آيه 40).