و روزه و فرو خوردن خشم و چشم پوشى از تبهكار و مهربانى به كم توشه و دلجويى از همسايه و اعتراف به فضيلت اهل فضل، و دشمنان مايند ريشه هر شر و تباهى و از شاخه آنهاست زشتى و هرزگى. از آنهاست دروغ و بخل و سخن چينى و بريدن از خويشاوندان و رباخوارى و بناحق خوردن مال يتيم و تجاوز به حقوقى كه خداوند تعيين كرده و ارتكاب كارهاى پنهان و پيداى پليد و زنا و دزدى و كارهاى زشتى مانند اينها، و لذا دروغ مى‌گويد هر كه گمان مى‌كند كه با ماست ليكن به شاخه‌هاى ديگرى جز ما چنگ مى‌افكند.

چند نصيحت از امام صادق عليه السّلام‌

[337] خالد بن نجيح مى‌گويد: امام صادق عليه السّلام به مردى فرمود: بدان چه خدا روزيت كرده خشنود باش و به آنچه نزد ديگران است چشم مدوز و آرزوى آنچه را از دسترس تو بيرون است مكن زيرا هر كه قناعت ورزيد سير گشت و هر كه قناعت نورزيد روى سيرى نديد، پس بهره خويش را از آخرت طلب كن. امام صادق عليه السّلام فرمود: سودمندترين چيزها براى انسان آن است كه پيش از ديگران عيب خود را دريابد، و سخت‌ترين كارها پنهان داشتن فقر و ندارى است، و بى‌حاصل‌ترين چيزها يكى نصيحت كردن به كسى است كه آن را نپذيرد و ديگر همسايگى است با انسان آزمند، و آسايش بخش‌ترين چيزها نوميدى از مردم است، و نيز فرمود: ناشكيبا و بد خلق مباش و خود را براى تحمّل كسى كه با تو ناهمسوست و بر تو برترى و فضيلت دارد رام گردان، و اگر تو با او مخالفت نكنى فضل او را به رسميت شناخته‌اى، و هر كه فضلى را براى كسى نشناسد خودكامه خواهد بود. نيز به مردى فرمود: بدان كه هر كس در پيشگاه خداوند تبارك خوارى نورزد ارجمندى نيابد، و هر كه در پيشگاهش تواضع نكند والايى نيابد، و به مردى فرمود: امر دينت را استوار ساز آن گونه كه دنيامداران امر دنياشان را، زيرا دنيا گواهى است زنده كه بدان وسيله آنچه از آخرت نهان است شناخته مى‌شود، پس آخرت را با آن بشناس و به دنيا جز از سر پندآموزى منگر.