زيور و زينت مؤمن در دنيا و آخرت‌

[311] عبد اللَّه بن سنان مى‌گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود: سه چيز است كه مؤمن بدان مى‌بالد و زيور دنيا و آخرت بشمار است: نماز آخر شب، نوميدى او از آنچه در دست مردمان است و دوست داشتن امام از آل محمد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم. امام عليه السّلام فرمود: و سه كس بودند كه بدترين خلق خدا بودند و بهترين آفريدگان خدا گرفتار ايشان بودند: ابو سفيان كه با پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم جنگيد، معاويه كه با على عليه السّلام دشمنى ورزيد، يزيد بن معاويه- كه نفرين خدا بر او باد- كشنده حسين بن على عليه السّلام كه با او آن قدر بستيزيد كه بكشتش.

منفورترين چيز در پيشگاه خداوند

[312] ابو حمزه ثمالى از حضرت زين العابدين عليه السّلام روايت مى‌كند كه فرمود: حسب براى قرشى و عربى نيست جز به فروتنى، و كرامتى نيست جز به پرهيزگارى، و عملى نيست جز به نيّت، و عبادتى نيست جز به ژرف‌انديشى در دين. آگاه باشيد كه منفورترين مردم به پيشگاه الهى آن كس است كه به سنّت يك امام اقتدا مى‌كند ولى از اعمال او پيروى نمى‌كند.

سه خصلت مخصوص مؤمن‌

[313] بريد مى‌گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود: يزيد بن معاويه براى رفتن به حج به مدينه آمد و آن جا سوى مردى از قريش فرستاد، و چون به نزد او آمد يزيد بن معاويه بدو گفت: آيا تو اقرار مى‌كنى كه بنده من هستى، اگر بخواهم تو را مى‌فروشم و اگر بخواهم به بردگى خويش درت مى‌آورم؟ آن مرد گفت: بخدا اى يزيد تو از نظر حسب و نسب در ميان قريش ارجمندتر از من نيستى و پدر تو در اسلام و جاهليّت از پدر من گراميتر نبوده و خود تو هم در ديندارى فضيلتى بيش از من ندارى و از من بهتر نيستى، پس چگونه به آنچه خواستى اقرار كنم؟ يزيد به او گفت: بخدا سوگند اگر اين اقرار را