منكم) حضرت عليه السّلام فرمود: بخوان: (ذو عدل) و اين از جاهايى است كه نگارندگان قرآن در آن خطا كردند.

[248] احمد بن ابى بصير از مردى به نقل از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه فرموده است:

اين آيه را چنين بخوانيد: لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْياءَ [لم تبد لكم‌] إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ‌.[1] [249] محمد بن مروان مى‌گويد: امام صادق عليه السّلام اين آيه را چنين تلاوت مى‌كرد:

وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ‌ [الحسنى‌] صِدْقاً وَ عَدْلًا[2]. عرض كردم: جانم به قربانت، ما اين آيه را چنين تلاوت مى‌كنيم: (وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلًا) امام عليه السّلام فرمود: كلمه [حسنى‌] در آن هست.

[250] عبد اللَّه بن قاسم بطل در باره آيه شريفه: وَ قَضَيْنا إِلى‌ بَنِي إِسْرائِيلَ فِي الْكِتابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ‌ ...[3] از امام صادق عليه السّلام روايت مى‌كند كه فرمود: اين آيه به كشتن على بن ابى طالب عليه السّلام و نيزه زدن به حسن عليه السّلام نظر دارد، و آيه‌ ... وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيراً[4] حاكى از كشته شدن امام حسين عليه السّلام است، و آيه: فَإِذا جاءَ وَعْدُ أُولاهُما ...[5] حكايت از ريخته شدن خون حسين عليه السّلام دارد، و آيه: بَعَثْنا عَلَيْكُمْ عِباداً لَنا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجاسُوا خِلالَ الدِّيارِ ...[6] بر مردمى دلالت دارد كه خداوند پيش از ظهور امام قائم عليه السّلام مى‌فرستد و هيچ كس را كه مسئول خونى است در خاندان محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم وانگذارند مگر آنكه او را بكشند، ... وَ كانَ وَعْداً مَفْعُولًا[7] يعنى ظهور

[1]« از چيزهايى مپرسيد[ كه آشكار نشده است بر شما] اگر بر شما آشكار شود خوشتان نيايد»( سوره مائده/ آيه 101).

[2]« و كلام پروردگار تو در راستى و عدالت‌[ به حدّ كمال‌] است»( سوره انعام/ آيه 115).

[3]« و بنى اسرائيل را خبر داديم كه: دو بار در زمين فساد خواهيد كرد»( سوره اسراء/ آيه 4).

[4]« و نيز سركشى خواهيد كرد»( سوره اسراء/ آيه 4).

[5]« چون از آن دو بار وعده نخستين در رسيد»( سوره اسراء( آيه 5).

[6]« گروهى از بندگان خويش را كه جنگاورانى زورمند بودند بر سر شما فرو فرستاديم، آنها حتّى در درون خانه‌ها هم كشتار كردند»( سوره اسراء/ آيه 5).

[7]« و اين وعده به انجام رسيد»( سوره اسراء/ آيه 5).