راهنمايى و دين حق فرستاده تا بر همه اديان پيروزش كند، اگر چه مشركان را خوش نيايد- درود خدا بر او و آلش باد-.

اى مردم! اين جهان، خانه و پايگاه شما نيست، و همانا شما در اين دنيا همانند كاروانى هستيد كه براى استراحت بار اندازند و شتران را بخوابانند سپس برخاسته كوچ كنند. سبكبار به دنيا درآيند و سبكبار بروند. نه از رفتن چاره‌اى دارند و نه از آنچه به جاى گذارده‌اند راه بازگشتى دارند. آنان را به شتاب واداشتند و آنان نيز شتافتند. آنها به دنيا دل بستند و آماده نشدند تا آن هنگام كه گلوگاهشان را گرفتند، و به خانه مردمى رسيدند كه خامه‌هاشان خشكيده و از پيشتر آنان نه خبرى به جاى مانده نه اثرى. در دنيا اندكى درنگ كردند و به سوى آخرت شتافتند. شما به خانه‌هاى آنها درآمديد و بر آثار ايشان گام نهاديد. مركبها شما را بخوبى برانند در راهى كه نه خستگى دارد و نه سستى.

روز شما بدنهاتان را با رنج و تعب به پيش راند و شبتان جانهاتان را با خود برد، و شما نماياننده و حكايت‌كننده حال آنها شده‌ايد و در راهى كه پيش گرفته‌ايد نمونه آنهاييد.

مبادا زندگى اين جهان شما را بفريبد كه براستى شما در اين جهان مسافرانى تازه وارديد و مرگ هم به شما وارد خواهد شد. پيكانهاى جانگير خود را، در شما فرو مى‌كند و مركبهاى راهوارش گزارش كارهاى شما را، به خانه ثواب و عقاب و پاداش و حساب، مى‌رساند.

پس خدا رحمت كند آن بنده‌اى را كه نگران پروردگار خود باشد و از گناه پهلو تهى كند و با تمنّاى دل بستيزد و آرزوى خود را به دروغ نسبت دهد؛ بنده‌اى كه نفس خود را به مهار پرهيزگارى لگام زده، و با لگام ترس از پروردگار خود، بر دهانش دهنه نهاده است و مهارش را به سوى طاعت خدا كشانيده و با دهنه‌اى كه بر آن زده از نافرمانى بازش داشته؛ بنده‌اى كه نگاه به روز رستخيز دارد و در هر لحظه، مرگ خويش را چشم مى‌كشد و پيوسته در انديشه به سر مى‌برد. بيخوابى، فراوان دارد و از دنيا كناره گرفته و دلتنگ است؛ براى سفر آخرت، كوشا و مراقب آنجاست؛ بنده‌اى كه شكيبايى را مركب نجات خويش و تقوا را توشه روز مرگ و درمان دردهاى سوزان درونيش ساخته، و از اين رو