در دفع دشمن از من يارى بجوى كه براستى من ياور و مددكار خوبى هستم.

اى موسى همانا من خدايم كه بر فراز بندگانم و بندگان زير دست منند و همگى در برابرم كوچك و درمانده‌اند، و از خودت نيز بر خويشتن نگران باش (چون بسيار شود كه انسانى از خود گول خورد) و فرزند خود را نيز بر موضوع دينت امين مدان مگر اينكه فرزند تو نيز مانند خودت خوبان را دوست بدارد.

اى موسى تن خود را بشوى و غسل ده و ببندگان شايسته‌ام نزديك شو.

اى موسى در نماز مردم پيشواشان باش و در دعوا و نزاعشان رهبر باش و بدان چه من بتو نازل كرده‌ام در ميانشان داورى كن كه من حكمى روشن و دليلى تابان و نورى بر تو فرو فرستادم كه گويا باشد بدان چه در اولين و آخرين بوده و خواهد بود.

اى موسى من بتو سفارش ميكنم مانند سفارش دوستى مهربان بفرزند بتول عيسى بن مريم صاحب الاغ و برنس (كلاه يا شنل مخصوص عابدان) و زيت (روغن زيتون، يا روغنى كه در بنى اسرائيل نشانه نبوت بوده) و زيتون (كه اين هر دو خوراك عيسى عليه السّلام بوده است) و صاحب محراب، و بعد از او (تو را سفارش كنم) بصاحب شتر سرخ مو، آن پاك و پاكيزه و پاك‌سرشت، و صفت او در كتاب تو اين است كه او مؤمن است و بر همه كتابهاى آسمانى گواه و نگهبان است، راكع و ساجد است، و شائق و ترسان است، برادرانش مستمندان هستند، و يارانش مردم ديگرند (انصار مدينه) در زمان بعثت او مردم بفشار زندگى و بلاها و كشتار و بى‌پولى گرفتارند، نامش احمد، محمد امين، از باقيماندگان! از گروه پيشينيان گذشته (پيمبران بزرگوار گذشته) بهمه كتابهاى آسمانى ايمان دارد و همه رسولان را تصديق كند، و از روى اخلاص بتمام پيمبران گواهى دهد، امت او مورد رحمت و بركتند تا زمانى كه بر حقائق دين‌