در آن دو فريفته شده‌اند (يا آزمايش شوند): (يكى) تندرستى، و (ديگر) فراغت (و آسودگى).

137- و نيز فرمود: كه امير مؤمنان عليه السّلام فرموده: هر كه خويشتن را در معرض تهمت قرار دهد نبايد كسى را كه باو بدگمان شده سرزنش كند، و هر كه راز خود را پنهان كند اختيار كارش بدست خود او است.

138- شاذان از حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كند كه فرمود: پدرم بمن گفت: همانا در بهشت جوئى است كه نامش جعفر است، و بر كنار آن جوى درّ (درخشان) سفيديست كه در آن هزار قصر قرار دارد، و در هر قصرى هزار قصر است كه مخصوص محمد و آل محمد است، و بر كناره چپ آن جوى درّ زردى است كه در آن هزار قصر است و در هر قصرى هزار قصر قرار دارد و آن از حضرت ابراهيم و آل ابراهيم عليه السّلام است.

139- هشام بن سالم از امام صادق عليه السّلام روايت كند كه فرمود: هيچ گاه دو گروه از اهل باطل بجنگ همديگر نروند جز آنكه پيروزى با آن گروهى است كه بهتر بدرد بقاى اسلام (و مسلمين) بخورد.

140- از امام صادق عليه السّلام روايت كنند كه فرمود: دلها سرشته شده بر دوستى و محبت كسى كه بدانها سود رساند و بر دشمنى آن كس كه بدانها زيان رساند.

141- على بن جعفر از برادرش حضرت موسى بن جعفر عليه السّلام روايت كند كه فرمود: پدرم دست مرا گرفت آنگاه بمن فرمود: پسرم همان طور كه من دست تو را در دست گرفته‌ام پدرم محمد بن على‌