و وجوهى را كه در احاديث ديگر ذكر ميكند تنها اختصاص بشرح او دارد.

4- شرح ملا صالح مازندرانى متوفى بسال 1080 است كه نزد افاضل فقها مشهور است و اكنون با تذييلات علامه معاصر آقاى حاج ميرزا ابو الحسن شعرانى دام ظله چاپ مى‌شود و از چاپ‌شده‌هاى آن گاهى مورد استفاده ما قرار ميگيرد.

بعقيده ما آنچه در باره احاديث اصول كافى بايد گفته شود، تنها همين چهار دانشمند بزرگ گفته‌اند و نوشته‌اند، و بر ماست كه فقط لباب و برگزيده‌هاى كلمات ايشان را انتخاب و اختصار كرده. بفارسى ترجمه كنيم و هم در مواردى باقتضاى تغيير محيط و حبر تاريخ با وجود اعتراف باستحكام پايه‌گذارى ايشان، سبك توضيح و استدلال را تغيير دهيم و يا توضيح و استدلالى را كه آنها نگفته و لازم دانسته‌ايم بنويسيم و اگر احيانا نظرى بر خلاف انظار آن بزرگان داشته‌ايم با كمال احترام تذكر داده‌ايم‌[1] و خلاصه اين ترجمه و توضيح داراى روش و خصوصيات زير است:

1- در احاديثى كه روشن و واضح بنظر رسيده بترجمه تنها اكتفا شده است.

2- روايات و احاديثى كه مجمل و مبهم بوده توضيح داده‌ايم و آن توضيح را غالبا از همان چهار شرح انتخاب كرده و در بين هلالين (پرانتز) يا تحت عنوان توضيح نوشته‌ايم.

3- كلمات و جملاتى كه نسخه بدل داشته و يا آنكه متحمل چند معنى بوده است نسخه و احتمال زائد را ميان اين علامت [] قرار داده‌ايم.

4- رواياتى كه مضامينش براى مسلمين پاكدل و بى‌آلايش و راسخ، قطعى و روشن بوده و براى كسانى كه اطلاع دينى كمترى دارند ولى هنوز براى دستورات دينى دنبال دليل ميگردند، باندازه‌اى كه خداى تعالى بفهم و درك ما استعداد داده استدلال كرده‌ايم ولى استدلالى كه باز بقرآن و حديث متّكى باشد و از طريقه و مذاق‌

[1]- براى نمونه بصفحات 46 و 103 و 217 مراجعه شود.