فرمود: نه، خدا بايد بيان كند، خدا احدى را مسئول نمى‌داند مگر به اندازه‌اى كه وسع او است و به او رسيده است و خدا احدى را مسئول نداند مگر نسبت بدان چه به او داده است و خدا قومى را محكوم به گمراهى نسازد مگر پس از آنكه براى آنها راه تقوى را بيان كند، فرمود: يعنى آنچه او را خشنود سازد و آنچه او را خشمگين كند به آنها بفهماند.

6- امام صادق (ع) فرمود: به راستى خدا نعمتى به بنده‌اى ندهد جز آنكه از طرف خود حجت را نسبت بدان نعمت بر او تمام كند، به هر كه خدا نعمت نيرومندى داده مسئول است كه قيام كند بدان چه براى او تكليف نهاده و متحمل كسانى باشد كه از او ناتوان ترند. و خدا بر هر كه نعمت وسعت مال و توانگرى داده مسئول آن ثروت است و بايد از فقراء رسيدگى كند و به آنها عطايا بدهد و خدا بر هر كه نعمت شرافت خانوادگى و زيبائى رخسار داده است مسئول است كه خدا را سپاس گذارد بر آن نعمت و گردن فرازى بر ديگران نكند و به واسطه شرافت و جمال خود حق ناتوانان را دريغ نكند.

باب اختلاف حجت بر بندگانش‌

1- امام ششم (ع) فرمود: شش چيز است كه بندگان را در آن دستى نيست و سازنده آنها نيستند: معرفت، جهل، رضا،