باب حدوث اسماء

1- امام صادق (ع) فرمود: به راستى خداى تبارك و تعالى يك نامى آفريد به اين اوصاف:

1- آواز حرفى ندارد.

2- به زبان گفته نشود.

3- شخصيتش در جسد و كالبدى نيست.

4- شباهت به چيزى مطلقا ندارد.

5- هيچ رنگ آميزى در او نيست.

6- اين سو و آن سو از آن منتفى است و حد و نهايت در آن نيست.

7- احساس هر متوهم تيز نظرى از آن ممنوع است.

8- در پرده است و نهان نيست.

اين نام را كلمه تامه مقرر ساخت و از چهار جزء همزمان آن را بپرداخت و سه نام از آن را براى نياز خلق پديدار كرد و يكى را در پرده گذاشت و آن اسمى است مكنون و مخزون، اين نامها كه پديدار شد ظاهرشان الله تبارك و تعالى است، خداى براى هر يك از اين نامهاى سه‌گانه چهار ركن مقرر ساخت كه مى‌شود 12 ركن و براى هر ركنى از آنها سى اسم مقرر ساخت كه بدان منسوبند، پس خداست، رحمان، رحيم، ملك، قدوس، خالق، بارى، مصور، حى، قيوم، بى‌چرت و خواب، دانا، آگاه، شنوا، بينا، حكيم، عزيز، جبار، متكبر، علىّ، و عظيم، مقتدر، قادر، سلام، مؤمن، مهيمن، [بارى‌]،