باب نهى از وصف خدا بغير آنچه خودش خود را بدان وصف كرده است‌

1- عبد الرحيم بن عتيك قصير گويد بوسيله عبد الملك بن اعين بامام صادق (ع) نوشتم كه جمعى در عراق خدا را متصف به صورت و نقشه مى‌دانند، خدا مرا قربانت كند اگر صلاح مى‌دانيد عقيده درست توحيد را به من بنويسيد، چنين به من پاسخ نوشت:

خدايت رحمت كناد، از توحيد و مذهب هموطنان خود پرسيدى؟

برتر است آن خدائى كه به مانندش چيزى نيست و او شنوا و بينا است برتر است از آنچه وصف تراشان و تشبيه‌كنندگان خدا به خلقش و افتراء گويندگان او را وصف كنند، بدان (خدايت رحمت كناد) كه مذهب درست توحيد همان است كه در قرآن راجع به صفات خداى عز و جل نازل شده، از خداى تعالى نيستى و تشبيه به خلق را نفى كن، نه خدا نبودن درست است و نه خداى شبيه به خلق بايد معتقد بود كه او است خداى ثابت و موجود و برتر است از آنچه وصف تراشان گويند، شما پاى از قرآن فراتر ننهيد تا پس از توضيح حق گمراه شويد.

2- ابى حمزه گويد: على بن الحسين (ع) به من فرمود: اى ابو حمزه، خدا به وصفى كه موجب محدوديت او باشد موصوف نشود، پروردگار ما از صفت داشتن برتر است، چگونه به وضع‌