باب پرسش از عالم و مذاكره با او

1- يكى از اصحاب گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم كه مردى آبله‌دار جُنُب شده و او را غسل دادند و مرده، فرمود: او را كشتند، چرا پرسش از وظيفه او نكردند، درمان نفهمى پرسش است.

2- امام ششم (ع) به حمران بن اعين در باره چيزى كه از او پرسيده بود، فرمود: همانا مردم هلاك مى‌شوند براى آنكه نمى پرسند.

3- امام صادق (ع) فرمود: بر در اين علم قفلى است كه كليدش پرسش است.

4- فرمود: مردم را نمى‌رسد جز اينكه بپرسند و دين را بفهمند و امام خود را بشناسند و بر آنها رواست كه به هر چه گويد