تفسير گفتار خورشيد با امير المؤمنين عليه السّلام‌

پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: از او چه شنيديد؟ گفتند: از خورشيد شنيديم كه مى‌گفت: «سلام بر تو اى اوّل»! فرمود: راست گفته است، او اوّل كسى است كه به من ايمان آورده است.

گفتند: از خورشيد شنيديم كه مى‌گفت: «اى آخر»! فرمود: راست گفته است، او آخرين كسى است كه با من تجديد ديدار مى‌كند. او مرا غسل و كفن مى‌كند و مرا داخل قبرم مى‌نمايد.

گفتند: از خورشيد شنيديم كه مى‌گفت: «اى ظاهر»! فرمود: راست گفته است، همه علم من براى او ظاهر شده است.

گفتند: از خورشيد شنيديم كه مى‌گفت: «اى باطن»! فرمود: راست گفته است. همه اسرارم در باطن اوست‌[1].

گفتند: از خورشيد شنيديم كه مى‌گفت: «اى كسى كه به هر چيزى عالم هستى»! فرمود:

راست گفته است. اوست عالم به حلال و حرام و واجبات و مستحبات و آنچه از اين قبيل است.

همه برخاستند و گفتند: «محمّد ما را در ظلمت انداخت»!! و بعد از درب مسجد بيرون رفتند.

روايت با سند به سليم:

1. عيون المعجزات: ص 4.

روايت از غير سليم:

1. فضائل شاذان: ص 69.

2. ما نزل من القرآن، به نقل كنز الفوائد نجفى، به نقل بحار: ج 41 ص 181. و مدينة المعاجز: ص 33 و تفسير برهان: ج 4 ص 287.

3. ارشاد القلوب ديلمى: ج 2 ص 64.

4. الهداية الكبرى (نسخه خطى): ص 17.

5. فرائد السمطين: باب 38.

6. مناقب خوارزمى: ص 68.

7. ينابيع المودة: ص 140.

[1] در كتاب بحار: باطن همه اسرارم نزد اوست.