ابو بكر و عمر اولين پايه‌گذاران گمراهى در امّت‌

اى برادر عبد القيس، اگر بگوئى ابو بكر و عمر اوّل كسانى هستند كه اين راه را باز كردند و پايه‌گذارى نمودند و با چنگ انداختن به آنچه كه يقينا مى‌دانستند در آن حقّى ندارند و خداوند آن را براى غير ايشان قرار داده‌[1]، فتنه و بلا را بر امت وارد كردند. و اينكه آن دو بعنوان «امير المؤمنين» بر على عليه السّلام سلام كردند، و هنگامى كه حضرت آن دو را به سلام كردن بر او امر كرد گفتند: آيا اين از طرف خدا و رسولش است؟ فرمود:

«آرى، از طرف خدا و رسولش است»، اگر اين را بگوئى سخن بجائى گفته‌اى.

هنگامى كه ابو ذر حديث سلام كردن آن دو بعنوان «امير المؤمنين» همراه خود و مقداد و سلمان را نقل مى‌كرد، بمن گفت: از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شنيديم كه مى‌فرمود: «هيچ امتى امور خود را بدست كسى نمى‌سپارند در حالى كه عالم‌تر از او در ميان آنان باشد مگر آنكه كارشان رو به سقوط مى‌رود تا به آنچه ترك كرده‌اند بازگردند».

اعتراف همه اصحاب پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به خلافت بلا فصل امير المؤمنين عليه السّلام‌

اى برادر عبد القيس، ابو بكر و عمر و عثمان و طلحه و زبير و همه اصحاب پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شكى نداشتند و در اين باره اختلافى بين آنان نبود كه على بن ابى طالب عليه السّلام اوّلين آنان در اسلام و بيشترين آنان از نظر علم و بالاترين آنان در زحمت براى جهاد در راه خدا و مبارزه با اقران و جانفشانى براى حفظ پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بود.

[1]« ب»: و خداوند على عليه السّلام را نسبت به خلافت از آن دو سزاوارتر مى‌دانسته است.