واقعه غدير از لسان سعد

اى برادر بنى هلال‌[1]، بالاتر از اين روز غدير خم است. پيامبر صلى اللَّه عليه و آله دست او را گرفت و دو بازوى او را بالا برد در حالى كه من به او نگاه مى‌كردم، و فرمود: «آيا من نسبت به شما از خودتان صاحب اختيارتر نيستم»؟ گفتند: آرى، فرمود: «هر كس من صاحب اختيار او بوده‌ام على صاحب اختيار اوست. خدايا هر كس او را دوست دارد دوست بدار و هر كس با او دشمن است دشمن بدار. حاضران به غايبان اطلاع دهند»[2].

دليل نادرست سعد در عزلت‌

سليم مى‌گويد: سعد رو به من كرد و گفت: من شك كردم و هيچ گاه خود را به كشتن نمى‌دهم!! اگر على بر من در فضيلتى كه در آن حاضر نبودم سبقت گرفته است، من چنين گمان نمى‌كنم كه خطاكار يا گناه كار باشم. البته او بر حق است‌[3]!!

روايت از كتاب سليم:

1. اثبات الهداة: ج 2 ص 185 ح 902.

روايت با سند به سليم:

1. فضائل شاذان، بروايت بحار: ج 42 ص 155 ح 23.

2. كتاب روضه، به روايت بحار: ج 42 ص 155 ح 23.

[1] اين را سعد به سليم مى‌گويد، و اشاره‌اش به اين جهت است كه سليم هلالى و از طايفه بنى هلال است.

[2] در كتاب فضائل چنين اضافه دارد: و آزاد به غلام خبر دهد.

[3] منظور سعد از اين سخنان توجيه كار غلط خويش در كناره‌گيرى از بيعت امير المؤمنين عليه السّلام است. سعد كه از چهره‌هاى شناخته‌شده نفاق است، براى حفظ آبروى ظاهرى خود از يك سو مى‌گويد: من فضائل على عليه السّلام را انكار نمى‌كنم، و از سوى ديگر مى‌گويد: من در تشخيص خود اشتباه‌كار يا گناهكار نيستم و من چون شك كرده‌ام خود را به كشتن نمى‌دهم!!! و ما فراموش نمى‌كنيم كه همين سعد در توطئه قتل پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در عقبه هنگام بازگشت از حجة الوداع شركت داشته و در جميع جنگهاى زمان ابو بكر و عمر و عثمان بعنوان يكى از بزرگترين سرلشكرهاى مسلمين قلمداد شده است. او تمام شكها و نفاقهايش را هنگام بيعت و خلافت و جنگهاى امير المؤمنين عليه السّلام بياد آورده است و نخواسته خود را به كشتن بدهد!!!؟