55 اعترافات سعد بن ابى وقّاص در باره امير المؤمنين عليه السّلام‌

؛ اتمام حجّت سليم بر سعد در مسأله عزلت او، فضائل امير المؤمنين عليه السّلام از لسان سعد، جنگ خيبر از لسان سعد، واقعه غدير از لسان سعد، دليل نادرست سعد در عزلت.

اعترافات سعد بن ابى وقّاص در باره امير المؤمنين عليه السّلام‌

اتمام حجّت سليم بر سعد در مسأله عزلت او[1]

سليم بن قيس مى‌گويد: با سعد بن ابى وقّاص ملاقات كردم و به او گفتم: من از على عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود: از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شنيدم كه فرمود: «از فتنه اخينس‌[2] بپرهيزيد، از فتنه سعد بپرهيزيد، كه او به خوارى حق و اهل آن دعوت مى‌كند».

سعد گفت: خدايا من به تو پناه مى‌برم از اينكه على را مبغوض بدارم يا او مرا مبغوض بدارد، و از اينكه با على بجنگم يا على با من بجنگد، و از اينكه با على دشمنى كنم يا على با من دشمن باشد!!

فضائل امير المؤمنين عليه السّلام از لسان سعد

(سعد گفت:) على خصالى داشته كه براى احدى از مردم نبوده است:

او صاحب سوره برائت است كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «از قول من جز كسى كه از من باشد مطلبى را ابلاغ نمى‌كند».

و آن حضرت در روز جنگ تبوك فرمود:[3] «تو نسبت به من همچون هارون نسبت به موسى هستى بجز نبوّت، كه پيامبرى بعد از من نيست».

و پيامبر صلى اللَّه عليه و آله دستور داد هر درى را كه به مسجد باز است مسدود كنند جز در خانه‌

[1] منظور از عزلت او، كناره‌گيرى‌اش از بيعت و اختيار خانه‌نشينى در خلافت امير المؤمنين عليه السّلام پس از عثمان است.

[2]« اخينس» يعنى عقب مانده و دورى گزيننده. و صيغه مصغّر دلالت بر بى‌ارزشى او دارد. و منظور همان سعد بن ابى وقّاص است چنان كه تصريح شده است.

[3] در كتاب فضائل در اينجا اضافه دارد: تو وصىّ من هستى ...