داد كه اگر چنين كارى انجام دهد جنگى شديد و فتنه‌اى طولانى بپا خواهد شد. لذا از دستورى كه به خالد داده بود پشيمان شد و آن شب تا صبح خوابش نبرد. سپس به مسجد آمد در حالى كه صفهاى نماز بر پا بود. جلو رفت و براى مردم نماز خواند و در همان حال به فكر رفته بود و نمى‌دانست چه مى‌گويد.

خالد بن وليد در حالى كه شمشير به كمر بسته بود آمد و كنار امير المؤمنين عليه السّلام ايستاد، و آن حضرت متوجه قضيّه شده بود[1].

همين كه ابو بكر تشهّد نماز را تمام كرد قبل از آنكه سلام دهد فرياد زد: «اى خالد، آنچه به تو دستور دادم انجام مده، كه اگر انجام دهى تو را به قتل مى‌رسانم» و سپس از راست و چپ سلام نمازش را داد[2].

عكس العمل امير المؤمنين عليه السّلام در توطئه قتل‌

امير المؤمنين عليه السّلام از جا حركت كرد و گريبان خالد را گرفت و شمشير را از دستش بيرون آورد. سپس او را بر زمين زد و روى سينه‌اش نشست و شمشيرش را گرفت تا او را بكشد.

اهل مسجد جمع شدند تا خالد را خلاص كنند ولى نتوانستند. عباس گفت: او را بحقّ قبر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله قسم دهيد كه دست بردارد. آن حضرت را به قبر رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله قسم دادند و حضرت او را رها كرد. او هم برخاست و به منزلش رفت.

عكس العمل اصحاب امير المؤمنين عليه السّلام در توطئه قتل حضرت‌

زبير و عباس و ابو ذر[3] و مقداد و بنى هاشم آمدند و شمشيرها بركشيدند و گفتند:

[1]« ب»: على عليه السّلام مطلب را زير نظر داشت.

[2] از راست و چپ سلام داد، طرز سلام دادن عامه در نماز است كه در آخر نماز يك بار به سمت راست توجه كرده سلام نماز را مى‌گويند و يك بار به سمت چپ توجه كرده سلام مى‌گويند.

[3] در« ب» و« د»: سلمان بجاى ابو ذر آمده است.