چهارده نور مقرّب به عرش الهى‌

معاويه گفت: «اى پسر جعفر، در باره حسن و حسين و پدرشان شنيديم، در باره مادرشان چه شنيده‌اى»؟ و معاويه اين سخن را بصورت استهزاء و انكار گفت‌[1].

من گفتم: آرى، از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شنيدم كه مى‌فرمود: در بهشت عدن منزلى با شرافت‌تر و بالاتر و نزديكتر به عرش پروردگارم از منزل من نيست، و ما در آنجا چهارده نفريم. من و برادرم على كه بهترين آنها و محبوبترينشان نزد من است، و فاطمه كه او سيّده زنان اهل بهشت است، و حسن و حسين و نه امام از فرزندان حسين هستند. ما در آنجا چهارده نفريم در يك منزل كه خداوند بدى‌ها را از ما برده و ما را پاك گردانيده است. همه هدايت‌كننده و هدايت‌شده‌ايم‌[2].

تبليغ و اتمام حجت چهارده معصوم عليهم السّلام‌

پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در ادامه كلامش فرمود: من تبليغ‌كننده از جانب خدا هستم، و آنان ابلاغ‌كننده از جانب من و خداى عز و جل هستند. آنان حجّت‌هاى خداوند تبارك و تعالى بر خلقش و شاهدان او در زمينش و خزانه‌داران علمش و معادن حكمت‌هاى او هستند.

هر كس از آنان اطاعت كنند خدا را اطاعت كرده و هر كس از آنان سرپيچى كند از خدا سرپيچى كرده است. زمين بقدر يك چشم بر هم زدن جز با بقاى آنان نمى‌ماند[3]، و جز با آنان اصلاح نمى‌شود.

[1]« ج»: عبد اللَّه بن جعفر گفت: وقتى اين حديث را براى معاويه گفتم او گفت: در باره حسن و حسين و پدرشان حديث عظيم و عجيبى گفتى، ولى در باره مادرشان چيزى نگفتى!- و اين سخن را مانند استهزاكننده و منكر گفت-.

و عبارت در« د» چنين است: در باره حسنين و پدرشان شنيدم، حال در باره مادرشان چيزى بياور.

[2]« الف» و« ب»: در آنجا همراه من سيزده نفر از اهل بيتم هستند. اوّلشان على بن ابى طالب است كه آقاى آنان و بهترينشان و محبوبترين آنها نزد خدا و رسولش است. و دخترم فاطمه سيده زنان اهل بهشت است و او همسرش در دنيا و آخرت خواهد بود، و دو پسرم حسن و حسين دو آقاى اهل بهشتند، و نه نفر از فرزندان حسين كه خداوند پليدى را از آنان برده و آنان را پاك گردانيده است.

[3]« ج»: زمين باقى نمى‌ماند مگر آنكه در آن امامى از ايشان باشد.