وقتى او به شهادت رسيد پسرش محمد[1] نسبت به مؤمنين از خودشان صاحب اختيارتر است. و تو اى حسين او را درك مى‌كنى، از من به او سلام برسان. سپس در نسل محمّد[2] مردانى يكى پس از ديگرى خواهند بود كه با امر آنان براى مردم اختيارى نيست.

بعد حضرت اين مطلب را سه مرتبه تكرار كرد و فرمود: «هيچ كدام از آنان نيست مگر آنكه نسبت به مؤمنين از خودشان صاحب اختيارتر است و با امرشان آنان را اختيارى نيست. همه آنان هدايت‌كننده و هدايت شده‌اند و آنان نه نفر از فرزندان حسين هستند».

امير المؤمنين عليه السّلام برخاست و در حالى كه گريه مى‌كرد عرض كرد: پدر و مادرم فدايت اى پيامبر خدا، آيا تو هم كشته مى‌شوى؟

فرمود: آرى، من با سمّ از دنيا مى‌روم و شهيد مى‌شوم، و تو با شمشير كشته مى‌شوى و محاسنت از خون سرت رنگين مى‌شود، و پسرم حسن با سمّ كشته مى‌شود، و پسرم حسين با شمشير كشته مى‌شود، او را طغيانگر پسر طغيانگر، زنازاده پسر زنازاده، منافق پسر منافق مى‌كشد[3].

هلاكت ابو بكر و عمر و عثمان به اقرار معاويه‌

معاويه گفت: اى پسر جعفر، حرف بسيار بزرگى زدى! اگر آنچه مى‌گوئى حق باشد

[1] در كتاب عيون و خصال: پسرش محمد بن على باقر.

[2]« ج»: پشت سر محمّد ...، و در كتابهاى عيون و اكمال و خصال و اعلام الورى چنين است: سپس تكميل دوازده امام كه نه نفر از فرزندان حسين هستند.

[3]« ج»: پسرم حسين را پسر زن زناكارى به دستور( يزيد) پسر طغيانگر قريش صاحب زنجير( معاويه) مى‌كشد. و در« ج» اين عبارات در اينجا اضافه شده است كه قبلا در متن گذشت:« امت من دوازده امام ضلالت خواهند داشت كه همه آنان گمراه و گمراه‌كننده‌اند. دو نفر از قريش و ده نفر از بنى اميّه. بر گردن دو نفر از قريش مثل گناهان دوازده نفر است» سپس پيامبر صلى اللَّه عليه و آله آن دو نفر و ده نفر را نام برد.