پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرموده است: «هر كس مرا در خواب ببيند مرا ديده است، چرا كه شيطان نه در خواب و نه در بيدارى بصورت من و هيچ كدام از جانشينانم تا روز قيامت در نمى‌آيد».

سليم مى‌گويد: به محمّد بن ابى بكر گفتم: چه كسى اين مطلب را برايت نقل كرده است؟ گفت: على عليه السّلام. گفتم: من هم از او شنيدم همان طور كه تو شنيدى.

ارتباط ملائكه با غير انبياء عليهم السّلام‌

سليم مى‌گويد: به محمّد بن ابى بكر گفتم: شايد يكى از ملائكه براى او نقل كرده باشد. گفت: ممكن است اين طور باشد. گفتم: آيا ملائكه جز با انبياء صحبت مى‌كنند[1]؟

گفت: آيا قرآن را نمى‌خوانى كه مى‌فرمايد: «ما قبل از تو هيچ پيامبرى و نبيّى و محدّثى‌[2] نفرستاديم مگر آنكه ...»[3].

گفتم: آيا ملائكه با امير المؤمنين عليه السّلام سخن مى‌گفتند؟ گفت: آرى، ملائكه با فاطمه عليها السّلام هم سخن مى‌گفتند، با آنكه پيامبر نبود. ملائكه با مريم هم سخن گفتند با آنكه پيامبر نبود. مادر حضرت موسى عليه السّلام هم پيامبر نبود ولى ملائكه با او سخن گفتند. سارا همسر حضرت ابراهيم عليه السّلام ملائكه را ديد و او را به اسحاق و بعد از او به يعقوب بشارت دادند در حالى كه پيامبر نبود.

تأييد دوم اين حديث از سوى امير المؤمنين عليه السّلام‌

سليم مى‌گويد: وقتى محمّد بن ابى بكر در مصر كشته شد و خبر شهادت او رسيد به امير المؤمنين عليه السّلام تسليت گفتم، و در خلوت آنچه محمّد بن ابى بكر برايم نقل كرده بود

[1]« ج»: گفتم: ملائكه جز با انبياء صحبت نمى‌كنند.

[2]« محدّث» اصطلاحا كسى است كه صداى ملائكه را مى‌شنود ولى خود آنان را نمى‌بيند. در اين باره به بصائر الدرجات: ص 320، كافى: ج 1 ص 176 و 270، اختصاص شيخ مفيد: ص 323، امالى شيخ طوسى: ج 2 ص 21 مراجعه شود.

[3] سوره حج: آيه 52. اين آيه در بعضى قراءات به اين صورت قرائت شده است. در اين باره به بحار: ج 26 ص 66 باب 2 و نيز الغدير: ج 5 ص 42 و همچنين مناقب ابن شهرآشوب: ج 3 ص 336 و بصائر الدرجات: ص 321 مراجعه شود.