از فرزندان پسرم حسين نازل شده و هيچ كس جز ما در اين مورد همراهمان نيست».

همه افراد (يعنى هفتاد نفر اهل بدر) برخاستند و گفتند: ما شهادت مى‌دهيم امّ سلمه اين مطلب را بر ايمان نقل كرد[1]. ما هم از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله اين مطلب را سؤال كرديم و آن حضرت همان طور كه امّ سلمه نقل كرده بود بر ايمان نقل كرد.

تفسير «صادقين» به ائمه عليهم السّلام‌

سپس على عليه السّلام فرمود: شما را بخدا قسم مى‌دهم، آيا مى‌دانيد كه خداوند- جل اسمه- در كتابش چنين نازل كرده است: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ‌[2]، «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا بترسيد و با صادقين باشيد».

سلمان پرسيد: يا رسول اللَّه، اين آيه عامّ است يا خاصّ؟ فرمود: آنان كه دستور داده شده‌اند عامّ‌اند زيرا جمعيّت مؤمنين به اين دستور مأمور شده‌اند، ولى «صادقين» مخصوص برادرم على بن ابى طالب و جانشينانم بعد از او تا روز قيامت است.

على عليه السّلام همچون هارون عليه السّلام‌

على عليه السّلام فرمود: من در جنگ تبوك به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله عرض كردم: يا رسول اللَّه، چرا مرا بجاى خود در مدينه گذاشتى (و با خود نبردى)؟ فرمود: يا على، مدينه صلاحيّت كسى جز من و تو را ندارد، و تو نسبت به من همچون هارون نسبت به موسى هستى مگر در نبوّت كه پيامبرى بعد از من نيست.

عدّه‌اى از مهاجرين و انصار كه همراه حضرت بودند برخاستند و گفتند: شهادت مى‌دهيم كه اين مطلب را از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در جنگ تبوك شنيديم.

[1]« ج»: مردى از اصحاب حضرت برخاست و گفت: شهادت مى‌دهم كه امّ سلمه اين مطلب را برايم نقل كرد. بعد از او عده‌اى از مهاجرين و انصار از جا برخاستند و گفتند: ما هم شهادت مى‌دهيم كه امّ سلمه اين مطلب را بر ايمان نقل كرد.

[2] سوره توبه: آيه 119.