خداوند اين آيه را در باره او نازل كرد: إِنَّ شانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ[1]، «سرزنش‌كننده تو نسلش بريده است»، به اين معنى كه از ايمان و از هر خيرى بريده است.

تكذيب عمرو عاص در نسبت دروغين‌

امير المؤمنين عليه السّلام در ادامه سخنانش فرمود: چه مصيبتى كه از كذّابين و منافقين اين امّت ديده‌ام. گويا قاريان قرآن ضعيف العقيده و بسيار كوشا را مى‌بينم كه حديث عمرو عاص را روايت مى‌كنند و او را در اين باره تصديق مى‌نمايند و بر ضد ما اهل بيت با دروغ او استدلال مى‌كنند. آيا ما مى‌گوييم كه بهترين اين امت ابو بكر و عمر هستند؟! و اگر بخواهم سومى را هم نام مى‌برم. بخدا قسم عمرو عاص از سخنش در باره عايشه و پدرش جز رضايت معاويه قصدى ندارد، و او را با سخط خداوند راضى كرده است.

دروغ بستن عمرو عاص به امير المؤمنين عليه السّلام‌

امّا حديثى كه عمرو عاص گمان دارد از من شنيده است، هرگز! قسم به خدايى كه دانه را شكافت و مردم را آفريد، او مى‌داند كه يقينا بر من دروغ مى‌بندد و خداوند چنين سخنى را پنهانى و آشكارا از من نشنيده است.

خدايا، عمرو عاص و معاويه را بخاطر بستن راه تو و نسبت دروغشان به كتاب تو و پيامبرت و كوچك شمردن پيامبر[2] و نسبت دروغشان به او و به من، لعنت فرما.

3 چگونه معاويه اهل شام را براى خونخواهى عثمان جمع كرد؟

اعطاى اموال براى انتشار روايات دروغ و باطل‌

سليم مى‌گويد: سپس معاويه قاريان اهل شام و قاضيان آن را فرا خواند و به آنان‌

[1] سوره كوثر: آيه 3.

[2]« ب» و« د»: كوچك شمردنشان مرا.