دوّم: نسخه حماد بن عيسى، كه از طريق شيخ طوسى و شيخ نجاشى با اسناد متصل براى ما نقل شده است.

سوّم: نسخه ابن ابى عمير، كه از طريق شيخ طوسى با اسناد متصل به دست شيخ حرّ عاملى و علّامه مجلسى رسيده است. هم اكنون نسخه‌هايى از آن در كتابخانه‌هاى خطى وجود دارد، و چاپهاى اوّل كتاب سليم هم از روى همين نسخه‌ها انجام شده است.

سلسله متّصل علما در نسخه بردارى از كتاب سليم‌

بعنوان نمونه، يكى از اسنادى كه نسخه كتاب سليم را در يك سلسله متصل از زمان سليم تاكنون براى ما نقل كرده‌اند و همگى از بزرگان علماى شيعه محسوب مى‌شوند بيان مى‌شود تا ارزش كتاب و توجّه خاصّ علما به اين كتاب بيشتر روشن شود. ترتيب اين سند چنين است:

مؤلّف كتاب، سليم بن قيس هلالى متوفاى 76 هجرى كه از اصحاب امير المؤمنين و امام حسن و امام حسين و امام زين العابدين و امام باقر عليهم السّلام است، كتابش را به ابان تحويل داده است.

ابان بن ابى عيّاش متوفاى 138 هجرى كه از اصحاب امام زين العابدين و امام باقر و امام صادق عليهم السّلام است، كتاب را به بزرگ علماى شيعه در بصره عمر بن اذينه تحويل داده است.

ابن اذينه متوفاى حدود 168 هجرى كه از اصحاب امام صادق و امام موسى كاظم عليهما السّلام است، كتاب را به يكى از بزرگترين علماى شيعه يعنى محمد بن ابى عمير تحويل داده است.

ابن ابى عمير متوفاى 217 هجرى كه از اصحاب امام كاظم و امام رضا و امام جواد عليهم السّلام است، كتاب را براى سه نفر از بزرگان علماى شيعه نقل كرده است كه عبارتند از:

1. عالم بزرگ قم احمد بن محمد بن عيسى از علماى قرن سوم كه از اصحاب امام رضا و امام جواد و امام هادى عليهم السّلام بوده است.