هر كس از ايشان سرپيچى كند گمراه مى‌شود. اطاعت ايشان اطاعت خدا و معصيت ايشان معصيت خداست‌[1].

در آن كتاب است نام اين امامان و نسب ايشان و صفت آنان، و اينكه هر كدام از آنها يكى پس از ديگرى چقدر عمر مى‌كنند، و چند نفر از آنان دين خود را پنهان مى‌نمايد و از قوم خود كتمان مى‌كند، و چند نفر از آنان دين خود را اظهار مى‌كند و كدام به حكومت مى‌رسد و مردم در مقابل او سر تسليم فرود مى‌آورند، تا هنگامى كه خداوند عيسى بن مريم عليه السّلام را بر آخرين آنها نازل كند. عيسى عليه السّلام پشت سر او نماز مى‌گذارد و مى‌گويد: «شما امامانى هستيد كه براى كسى سزاوار نيست بر شما تقدم جويد». (آن آخرين امام) پيش مى‌رود و نماز را براى مردم اقامه مى‌كند در حالى كه حضرت عيسى عليه السّلام پشت سر او در صف اوّل است. اوّلين آن سيزده نفر افضل آنهاست و آخرين ايشان مثل اجر همه آنها و اجر آنان كه اطاعت ايشان را كرده و به هدايت ايشان هدايت شده‌اند را دارد.

متن نوشته‌هاى كتاب حضرت عيسى عليه السّلام‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم. احمد پيامبر خداست، و نام او محمد و ياسين و طه و نون و فاتح و خاتم و حاشر و عاقب و ماحى‌[2] است. او پيامبر خدا و دوست خدا و حبيب خدا و برگزيده او و امين او و منتخب اوست. خداوند انتقال او را در سجده‌كنندگان مى‌ديده است- يعنى در صلب پيامبران- و با او به رحمت خويش تكلم كرده است. هر گاه خدا ياد شود او هم ياد مى‌شود. او بزرگوارترين خلق خدا در پيشگاه او و محبوبترين آنها نزد اوست. خداوند هيچ خلقى را خلق نكرده- چه ملائكه مقرّب و چه پيامبر مرسل از آدم تا ديگران- كه نزد او بالاتر و محبوبتر از او باشند. خداوند در روز قيامت او را بر عرش خود مى‌نشاند و در باره هر كس كه شفاعت كند مى‌پذيرد. به نام او و به ياد او قلم در لوح محفوظ در امّ الكتاب جارى گشته است. او مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ‌ است.

[1]« ج»: اطاعتشان موجب رضاى خدا و معصيتشان موجب غضب خداوند است.

[2]« الف» خ ل: فتّاح و قائد، بجاى ماحى، و در« ج» خ ل: عابد است.