ابا الحسن، آيا در باره اين دو قلب تو را شفا دادم؟ گفتم: آرى بخدا قسم و مطلب را رساندى و حق گفتى، خدا جز بينى آنان را بر خاك نماليد.

بعد فرمود: اينجا بود كه نسبت به عثمان رقّت پيدا كردم و دانستم كه منظور او از اين كار رضايت من بود و او در خويشاوندى از آن دو (ابو بكر و عمر) نزديك‌تر است و نسبت به ما از آن دو بيشتر خوددارى مى‌كند، اگر چه عذرى و حجتى در حكومت بر ما و ادعاى حقّ (خلافت) ما ندارد.

روايت از كتاب سليم:

1. بحار: ج 8 قديم ص 223.

2. بحار: ج 75 ص 467.

3. بحار: ج 80 ص 350.

4. بحار: ج 81 ص 162.

5. بحار: ج 81 ص 376.

6. بحار: ج 103 ص 165.

7. بحار: ج 103 ص 336.

8. كشف اللثام: ج 1 ص 122.

9. فضائل السادات: ص 389.

روايت با سند به سليم:

1. غيبت نعمانى: ص 52.

2. مشارق انوار اليقين: ص 191.

3. ارشاد القلوب: ص 398.

4. فضائل شاذان: ص 134.