كسى جز من و همسرم و دو پسرم را همراه نياورد؟

گفتند: آرى بخدا قسم.

على عليه السّلام در خيبر

فرمود: آيا مى‌دانيد كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله پرچم خيبر را بدست من سپرد و فرمود: «فردا پرچم را بدست كسى خواهم داد كه خدا و رسولش را دوست مى‌دارد و خدا و رسولش او را دوست مى‌دارند، ترسو و فراركننده نيست و خدا خيبر را بدست او فتح مى‌كند»؟

گفتند: آرى بخدا قسم.

على عليه السّلام در ابلاغ سوره برائت‌

فرمود: آيا اقرار مى‌كنيد كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله مرا براى ابلاغ سوره «برائت» فرستاد، و غير مرا (كه ابو بكر بود) برگردانيد بعد از آنكه او را فرستاده بود[1]، و اين بخاطر وحى الهى بود كه فرمود: خداوند علىّ اعلى مى‌فرمايد: «از جانب تو كسى حق رساندن پيام ندارد مگر كسى كه از خودت باشد»؟

گفتند: آرى بخدا قسم.

على عليه السّلام در شدائد پيامبر صلى اللَّه عليه و آله‌

فرمود: آيا اقرار مى‌كنيد كه هيچ كار مشكلى براى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله پيش نيامد مگر آنكه بخاطر اطمينانى كه به من داشت مرا در آن موارد پيش مى‌فرستاد. و هيچ گاه مرا به اسم صدا نزد، بلكه مى‌فرمود: «اى برادرم» و يا «برادرم را به نزد من فراخوانيد»؟

گفتند: آرى بخدا قسم.

[1] در بحار: ج 35 ص 295 از امام صادق عليه السّلام چنين روايت كرده است كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله سوره برائت را بدست ابو بكر فرستاد تا در موسم حج براى مردم بخواند. جبرئيل نازل شد كه:« از جانب تو جز على حق ابلاغ ندارد». آن حضرت، على عليه السّلام را فرا خواند و دستور داد تا بر شتر عضباء سوار شود و خود را به ابو بكر برساند و سوره برائت را از او بگيرد و در مكه براى مردم بخواند. براى تفصيل بيشتر به بحار: ج 35 ص 284 باب 9، و الغدير: ج 6 ص 341 مراجعه شود.