ابو الطفيل مى‌گويد: از جمله آنچه گفتم اين بود كه: يا امير المؤمنين در باره حوض پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به من خبر بده كه آيا در دنيا است يا آخرت؟ فرمود: البته در دنيا است‌[1].

عرض كردم: چه كسى (نااهلان) را از آن كنار مى‌زند؟ فرمود: من با همين دستم.

دوستانم به آن وارد مى‌شوند و دشمنانم از آن باز گردانيده مى‌شوند[2].

عرض كردم: يا امير المؤمنين، قول خداوند تعالى‌ وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ‌ ...[3]، «هنگامى كه گفته‌ها بر آنان عملى شود برايشان از زمين جنبنده‌اى بيرون مى‌آوريم كه با آنان سخن مى‌گويد ...»، منظور از «جنبنده» چيست؟ فرمود: اى ابو الطفيل، از اين سؤال در گذر. عرض كردم: يا امير المؤمنين فدايت گردم، آن را به من خبر بده. فرمود: آن جنبنده‌اى است كه غذا مى‌خورد و در بازارها راه مى‌رود و با زنان ازدواج مى‌كند. عرض كردم: يا امير المؤمنين، او كيست. فرمود: او قوام زمين است كه زمين به وجود او آرامش يافته است. عرض كردم: يا امير المؤمنين، او كيست؟ فرمود: صدّيق اين امت و فاروق و رئيس و سردسته آنان‌[4] است. عرض كردم: يا امير المؤمنين، او كيست؟ فرمود: كسى كه خداوند عز و جل مى‌فرمايد: وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ‌[5]، «پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شاهدى از خود به دنبال دارد»، و وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ‌[6]، «كسى كه علم كتاب نزد اوست»، و وَ الَّذِي جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ‌[7]، «كسى كه صدق را آورد و آن را تصديق كرد ...». كسى كه او را تصديق كرد من بودم در حالى كه همه مردم جز من و

[1] ظاهرا به قرينه كلمه« بل» كه به صورت« البته» ترجمه شده، منظور حضرت اين است كه مقدمه رسيدن به حوض كوثر در دنيا است كه محبت محمد و آل محمد عليهم السّلام و ولايتشان و بغض دشمنانشان مى‌باشد چنان كه از احاديث بسيارى استفاده مى‌شود، ولى اصل حوض كوثر بدون شك در آخرت خواهد بود. به بحار: ج 8 ص 16 باب 20 مراجعه شود.

[2]« الف» خ ل: دوستانم را بر آن وارد مى‌كنم و دشمنانم را از آن بر مى‌گردانم.

[3] سوره نمل: آيه 82.

[4] كلمه« ذو قرن» كنايه از سر دسته يك گروه است.

[5] سوره هود: آيه 17.

[6] سوره رعد: آيه 43.

[7] سوره زمر: آيه 33.