كتاب سليم نزد اكثر آنها، يا رؤيت نسخه‌اى دلالت مى‌نمايد. خلاصه آن شواهد چنين است:

1. كلمه «كتاب سليم» در گفتار عدّه‌اى از ايشان ديده مى‌شود.

2. تصريح عده‌اى از ايشان به روايت از كتاب سليم.

3. وجود آنچه از سليم نقل كرده‌اند در نسخه‌هاى موجود از كتاب سليم.

4. ذكر سند به كتاب سليم در كلام عدّه‌اى از راويان.

5. تكرار سندهاى مشابه در كتابهايشان.

6. مطابقت بسيارى از اسناد مذكور در كتابهايشان با اسناد نسخه‌هاى موجود كتاب.

7. ذكر سرآغاز كتاب سليم در كلام عدّه‌اى از ايشان.

8. بحث در باره كتاب بصورتى كه حاكى از رؤيت نسخه آن است.

گواهى علما به مشهور بودن كتاب سليم در طول قرون‌

يكى از نكات شاخص در مورد كتاب سليم اين است كه نام آن در هر زمانى بين موافق و مخالف معروف بوده و بعنوان كتابى مشهور و شناخته شده معرفى شده است.

در اين باره ابن نديم از قرن چهارم و نعمانى و ابن غضائرى از قرن پنجم و ابن ابى الحديد از قرن هفتم تصريح به شهرت كتاب سليم در عصر خود كرده‌اند[1]. از متأخرين هم شيخ حر عاملى و سيد هاشم بحرانى و علامه مجلسى و محدّث نورى و محدّث قمّى و حاج آغا بزرگ تهرانى و علّامه سيّد محسن امين و علّامه امينى و علّامه مرعشى نجفى تصريح به شهرت و معروفيّت كتاب نموده‌اند[2].

آنچه در ذكر راويان احاديث سليم نقل شد نيز دليلى روشن بر اشتهار كتاب بعنوان يكى از قديمى‌ترين مدارك اسلامى است.

[1] فهرست ابن نديم: ص 275. غيبت نعمانى: ص 61. خلاصة الاقوال: ص 83. شرح نهج البلاغة: ج 12 ص 216.

[2] وسائل الشيعة: ج 20 ص 36. غاية المرام: ص 549 باب 54. بحار الانوار: ج 1 ص 32 و ج 8 قديم ص 198. مستدرك الوسائل: ج 3 ص 733. نفس الرحمن: ص 56. الكنى و الالقاب: ج 3 ص 243. الذريعة:

ج 2 ص 153. اعيان الشيعة: ج 35 ص 293. الغدير: ج 1 ص 195. احقاق الحق: ج 2 ص 421.