در تمام سىسال گذشته، بنابر يك تحقيق مفصّل، افزايش هم زمان در
ميزان شيوع مشكلات تناسلى مردان، نظير سرطان بيضه، ناهنجارىهاى تناسلى، كاهش
كيفيت منى و نيمه عقيم بودن ديده شده است. ارتباطات جغرافيايى و زمانى، به اندازه
تركيب تلفيقى بيش از يك مشكل در يك فرد، كاملًا حكايت از وجود يك رابطه پاتوژنتيك
(ژنتيك شناختى) دارد. پيوستگى وجود مشكل توليد مثل در مردان، احتمالًا تصادفى
نيست؛ امّا وجود يك علّت نهفته را نشان مىدهد. اين نويسندگان نتيجه مىگيرند كه
علّت نهفته احتمالى، «عوامل محيطى نامطلوب نظير مختل كنندههاى هورمونها» هستند.[1]
«شانا اسوان» و همكارانش در دانشگاه روچستر، به همراه جمعى از پژوهشگران
دانشگاه ميسورى، آيودا و
UCLA
[2] براى آزمايش تأثير نوشيدن از بطرىهاى پلاستيكى در ايام باردارى بر
جنين پسر، دست به كار شدند. آنها اوره زنان باردار را تجزيه كردند تا ببينند كدام
يك از آنان داراى سطح بالايى از فتاليتها در بدنشان هستند و سپس پسران متولد شده
از آن زنها را در چند هفته يا چند ماه بعد مورد مطالعه و بررسى قراردادند.