نقاط جهان است كه به دليل اهميت ژئوپوليتيكى ويژه، ذخاير عمده انرژى، و زادگاه تمدن‌هاى بزرگى مانند اسلام، مسيحيت و يهوديت، محور سياست جهان مى‌باشد. سرزمين موعود و در پايان تشكيل دولت يهود، ذهن بسيارى از نويسندگان برجسته يهودى را در قرن نوزدهم به خود مشغول كرد. و بالآخره سازمان صهيونيسم در شرايط جنگ جهانى، اولين مرحله از پروژه تسلط بر جهان را كليد زد؛ اين سازمان چاره را در اين ديد كه از هرج و مرج به وجود آمده در جنگ جهانى استفاده كند و با مظلوم‌نمايى‌ هرچه تمام تر، چنين جلوه دهد كه جهان مسيحيت به آنها حمله كرده و تعداد زيادى از آنان را كشته است. و آنها ناچارند به جاى ديگرى‌بروند و كجا بهتر از خاورميانه و آن هم فلسطين؟[1] سياستى كه نه براساس اجبار بلكه كاملا مورد خواست و مطابق اهداف صهيونيسم بود.

هانا آرنت‌ معتقد است: «سياست ناسيونال سوسياليست‌ها در مورد يهوديان، سياستى‌بود كه كاملا طرفدار صهيونيسم بود».[2]

هاينتس هوهنه‌، روزنامه‌نگار آلمانى نيز در تاييد اين نظر مى‌گويد: «صهيونيست‌ها استقرار فاشيسم در آلمان را نه به مثابه يك مصيبت ملى بلكه به عنوان فرصتى تاريخى و بى‌مانند در وصول به هدف‌هاى صهيونيستى خويش مى‌ديدند.»[3]

علاوه بر تاسيس اسرائيل و تلاش براى تحقق اهداف‌

[1] - از هولوكاست تا تشكيل دولت اسراييل، پايگاه اطلاع رسانى رسا

[2] - محاكمه صهيونيسم اسرائيل، پيشين، ص 56

[3] - يورى ايوانف؛ صهيونيسم؛ ترجمه ابراهيم يونسى، تهران: اميركبير 1356، ص 129