اسم الکتاب : ولايت، رهبري، روحانيت المؤلف : حسيني بهشتي، سيد محمد الجزء : 1 صفحة : 186
دو اصل مسأله رهبر انتصابى را به اين شكل
قبول دارند. فرق شيعه و سنى در اين است كه سنى اين را در حد پيغمبر پايان يافته
مىداند، اما شيعه مىگويد همانطور كه پيغمبر در زمان حياتش اگر فرماندارى براى
مكه تعيين مىكرد ديگر جاى انتخابات نبود؛ اگر براى طائف، فرماندار و زمامدار والى
و اميرى معين مىكرد مسأله انتخاب نبود؛ و اگر براى فلان لشكر كوچك يا بزرگ يا
گروه نمايندگى سياسى يا غيرسياسى رئيس معين مىكرد انتخابى در كار نبود؛ به همين
ترتيب هم وقتى به فرمان خدا براى بعد از وفاتش پيشوايانى را معين كرده آنجا هم
خودبهخود جاى انتخاب نبود. البته اين اصل را هم سنى قبول دارد، منتها شيعه
مىگويد پيغمبر اين كار را كرد و على (ع) و ائمه ديگر را تعيين كرد، اما سنى
مىگويد تعيين نكرد. اگر اختلاف نظرى هست به اصطلاح در صغرى است نه در كبرى؛ در
مصداق و در مورد مطلب است نه در اصل قانون. بنابراين، ملاحظه مىكنيد كه در مورد
اصل مسأله رهبرى انتصابى در اين دايره نبايد گفت يكى از اختلافات ميان شيعه و سنى
در موضوع رهبرى است. شيعه و سنى و هيچ مسلمانى اصلا نمىتواند در اين اصل با
مسلمان ديگر اختلاف داشته باشد. همه اين اصل را قبول دارند كه پيغمبر (ص) رهبرى
است انتصابى از جانب خدا؛ انتصابى فوق انتخاب. و هر رهبرى را هم كه پيغمبر معين
بكند باز از همين قبيل است، براى اينكه انتصابى است فوق انتخاب. يعنى از نظر
روحدار بودن خيلى بالاتر از انتخاب است.
مطلبى از گاندى به يادم آمد كه آن را نقل كنم براى اينكه دوستان
اسم الکتاب : ولايت، رهبري، روحانيت المؤلف : حسيني بهشتي، سيد محمد الجزء : 1 صفحة : 186