اسم الکتاب : ولايت، رهبري، روحانيت المؤلف : حسيني بهشتي، سيد محمد الجزء : 1 صفحة : 183
بالا مسألهاى بسيار روشن است. مطلب تا
اينجا براى رفقا روشن است. هر چند در عين روشنى، شايد در ميان رفقاى موجود كارهاى
اشتراكى دو يا چند نفرهاى وجود داشته باشد كه تكليف اين مطلب به صورت مشخص و در
ضمن قرارداد، معين نشده باشد و صرفا به شكل رفاقتى پيش رود.
يعنى براساس رفاقت باهم كار را شروع كردهاند. و چه كار بدى! رفاقت
خوب است، اما اين رفاقت خوب در اين موارد، وقتى مسؤوليتها مشخص نشود به خطر
مىافتد. اگر رفاقت چيز خوبى است چرا آن را اينقدر آسان و ارزان به خطر اندازيم؟
مگر عيب دارد كه هم رفيق باشيم و هم حدود و ثغور كارمان مشخص باشد؟ اين چه اخلاقى
است كه ما داريم؟
خودخواهى! دو نفر رفيق تحمل مىكنند كه يكى رئيس باشد و ديگرى مرئوس.
اين خودخواهى است. اين عيب است، كمال نيست. با خيلى از رفقا كه صحبت مىكنيم
مىگويند فلانى، قصه رئيس و مرئوس را كنار بگذار كه رفاقتمان به هم مىخورد! اين
نقص ماست؛ كم رشدى ماست.
البته آنجا كه قرار باشد جو رفاقت به هم بخورد ما از خير رئيس و مرئوسى
مىگذريم، براى اينكه از رئيس و مرئوسى كه باهم رفيق نباشند كارى ساخته نيست. من
اينروش عملى را كه وقتى احساس مىكنيم رفاقتها به هم مىخورد تعيين سمتها را
ناديده مىگيريم، خيلى تخطئه نمىكنم. اين حالت، اين ضعف، اين كمرشديمان را تخطئه
مىكنم كه اصلا چرا احساس رفاقت و پيوند دوستانه ميان زن و مرد جامعه ما با تعيين
مقام و مسئوليت منافات دارد. توجه همه را به اين نقطه ضعف بزرگ جلب
اسم الکتاب : ولايت، رهبري، روحانيت المؤلف : حسيني بهشتي، سيد محمد الجزء : 1 صفحة : 183