اسم الکتاب : ولايت، رهبري، روحانيت المؤلف : حسيني بهشتي، سيد محمد الجزء : 1 صفحة : 12
و ولاء در يك سيستم و دستگاه حقوقى جان
بيشترى بدهند و منشأ يك سلسله حقوق در ميان افراد مردم نسبت به يكديگر شود، به
ولايتى تبديل مىشود كه در فقه وجود دارد؛ آن هم نخستين درجه ولايت، از قبيل ولايت
پدر بر فرزند. پدر، ولىّ فرزندان خود است. از وقتى بچهها به مدرسه مىروند با اسم
ولى آشنا مىشوند، چون دائما نامه مىنويسند كه آقاى فلان، ولىّ فلان دانشآموز.
در اينجا آن پيوند محبت و آن پيوند خونى، با نوعى پيوند حقوقى تقويت مىشود.
معمولا اين پيوندهاى حقوقى دو جانبه است. پدر نسبت به فرزندان ولايت دارد؛ يعنى
مىتواند نسبت به اموال آنها، نسبت به حقوق آنها، نسبت به تعيين روش تربيت آنها
اعمال نظر و اعمال قدرت كند. اختياراتى دارد، اما اين اختيارات يك طرفه نيست. همين
پدر در برابر فرزندش تعهداتى نيز دارد. خيلى از پدرها هستند كه ولايت بر فرزندان
خود را يك طرفه مىفهمند. اين امر بسيار خسارتزاست. اين فهم غلط از ولايت پدر
بسيار بد است. اگر پدر از نظر قوانين اسلام و بسيارى از سيستمهاى قانونى ديگر ولىّ
فرزندان شناخته شده، به اعتبار تعهداتى است كه در همين سيستمها در برابر فرزند و
آينده فرزند بر دوش او گذارده شده است. ولى دايره اين مسايل حقوقى و اين تعهدات
متقابل حقوقى ميان پدر و فرزند بسيار محدود است. اشخاصى هم كه در اين دايره قرار
مىگيرند محدودند. يك گام و يك درجه كه از اين ولايت بالاتر برويم به ولايت
اجتماعى مىرسيم. ولايت اجتماعى يعنى داشتن سرنوشت مشترك در زندگى سياسى و اقتصادى
و نظامى در يك
اسم الکتاب : ولايت، رهبري، روحانيت المؤلف : حسيني بهشتي، سيد محمد الجزء : 1 صفحة : 12