فقهاى اسلام از اول اسلام تا حالا منكر نشده
است. در دايرهى اين ولايت، بحث است كه البته خب روشن است. كسانى كه به مسألهى
حكومت فكر نمىكنند، كسانى كه با مسايل سياسى در جوامع بشرى آشنايى ندارند، كسانى
كه نمىدانند كه عمل به دين متوقف بر حاكميت دين است. بدون حاكميت دين، عمل به دين
به صورت كامل نه امكان دارد، نه اصلًا قابل تصور است. اينها توقع نيست كه دايرهى
ولايت فقيه را در اين وسعت بدانند. خب، اين يك مسألهى سياسى است. يك مسألهى به
معناى بصيرت در امر سياسى است. اين نظر فقهى نيست. بنابراين حالا كسى كه اين بصيرت
را دارد؛ كه فقهاى ما كسانى بودند از اين قبيل بودند قبل از دورهى ما و زمان ما
كه شما مىشناسيد آنها را و اسم آنها معروف است، نظرات آنها واضح است و امام
بزرگوار در زمان ما و فقهاى بزرگ زمان خود ما بر اين مسأله اتفاق نظر كردند. اين
مسألهيى نيست كه ما مشكلى دربارهى اصل آن داشته باشيم. البته، دربارهى فروعش،
جزئياتش- عرض كنم كه- مسايلى كه در اين مجموعه متوجه مىشود حتماً بايد بحث بشود و
اولى به بحث، خبرگان اين راه و اين رشته هستند، بايد بحث كنند.[1]
مسألهى حكومت و ادارهى امور جامعه در اسلام، مسألهى بسيار مهمى است و اگر
منتخبان مردم و خبرگان امت دور هم جمع مىشوند و دربارهى اين مسأله و حواشى و
لوازم آن بحث مىكنند، هر دقيقهى اين بحثها مىتواند مهم و سرنوشتساز و موجب جلب
ثواب الهى باشد؛ چون مسأله بسيار مهم است.[2]
انواع شگردهاى تبليغاتى را به كار مىبرند؛ يكيش اين حرفى است كه حالا تو دهن بعضى
آدمهاى ناشى و خام انداختند كه «اين ولايت، اهانت به
[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در ديدار با
اعضاى مجلس خبرگان 25/ 11/ 1375
[2] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار اعضاى مجلس
خبرگان 13/ 12/ 1381