1- 2. استقامت‌

قرآن مى‌فرمايد: «إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَهُ».[1] «ربنا الله» يعنى اعتراف به عبوديت در مقابل خدا و تسليم در مقابل او. اين چيز خيلى بزرگى است؛ اما كافى نيست. وقتى مى‌گوييم «ربنا الله»، براى همين لحظه‌اى كه مى‌گوييم، خيلى خوب است؛ اما اگر «ربنا الله» را فراموش كرديم، «ربنا الله» امروز ما ديگر براى فرداى ما كارى صورت نخواهد داد. لذا مى‌فرمايد: «ثم استقاموا»؛ پايدارى و استقامت كنند و در اين راه باقى بمانند. اين است كه موجب مى‌شود «تتنزل عليهم الملائكه»، و الا با يك لحظه و يك برهه خوب بودن، فرشتگان خدا بر انسان نازل نمى‌شوند، نور هدايت و دست كمك الهى به سوى انسان دراز نمى‌شود و انسان به مرتبه‌ى عباد صالحين نمى‌رسد.[2] روزى به امام گفتند: «اگر شما اين نهضت را ادامه دهيد، حوزه‌ى علميه‌ى قم را تعطيل خواهند كرد.» اين‌جا صحبتِ جان نبود كه امام بگويد: «جان مرا بگيرند. اهميت ندارد.» خيلى كسان حاضرند از جانشان بگذرند؛ اما وقتى بگويند «با اين اقدام شما ممكن است حوزه‌ى علميه‌ى قم تعطيل شود.» پاى همه مى‌لرزد. اما امام نلرزيد؛ راه را عوض نكرد و پيش رفت. روزى به امام گفتند: «اگر اين راه را ادامه دهيد، ممكن است همه‌ى علماى بزرگ و مَراجع را عليه شما بشورانند و تحريك كنند.» يعنى اختلاف در عالم اسلام پيش آيد.» پاى خيلى كسان، اين‌جا مى‌لرزد. اما پاى امام نلرزيد و راه را ادامه داد تا به نقطه‌ى پيروزى انقلاب رسيد. بارها به امام گفته شد: «شما ملت ايران را به ايستادگى در مقابل رژيم پهلوى تشويق مى‌كنيد. جواب خونهايى را كه بر

[1] - به يقين كسانى كه گفتند:« پروردگار ما خداوند يگانه است!» سپس استقامت كردند، فرشتگان بر آنان نازل مى‌شوند.( فصلت: 30)

[2] - بيانات در ديدار گروه كثيرى از پاسداران به مناسبت سالروز ميلاد امام حسين( عليه السلام) و روز پاسدار 17/ 7/ 1381