صنعت و كشاورزى. براى قبل از انجام نكاح و
انعقاد نطفه قانون دارد و دستور مىدهد كه نكاح چگونه صورت بگيرد، و خوراك انسان
در آن هنگام يا موقع انعقاد نطفه چه باشد، در دوره شيرخوارگى چه وظايفى بر عهده
پدر و مادر است، و بچه چگونه بايد تربيت شود، و سلوك مرد و زن با همديگر و با
فرزندان چگونه باشد.
براى همه اين مراحل دستور و قانون دارد تا انسان تربيت كند- انسان
كامل و فاضل- انسانى كه قانون متحرك و مجسم است و مجرى داوطلب و خودكار قانون است.
معلوم است كه اسلام تا چه حد به حكومت و روابط سياسى و اقتصادى جامعه اهتمام
مىورزد تا همه شرايطْ به خدمت تربيت انسان مهذب و با فضيلت درآيد. قرآن مجيد و
سنت شامل همه دستورات و احكامى است كه بشر براى سعادت و كمال خود احتياج دارد. در
كافى فصلى است به عنوان «تمام احتياجات مردم در كتاب و سنت بيان شدهاست» و «كتاب»
يعنى قرآن، «تِبيانُ كُلِّ شَىْءٍ» است. روشنگر همه چيز و همه امور است. امام
سوگند ياد مىكند (طبق روايات) كه تمام آنچه ملت احتياج دارد در كتاب و سنت هست. و
در اين شكى نيست.
ثانياً، با دقت در ماهيت و كيفيت احكام شرع درمىيابيم كه اجراى آنها
و عمل به آنها مستلزم تشكيل حكومت است؛ و بدون تأسيس يك دستگاه عظيم و پهناور اجرا
و اداره نمىتوان به وظيفه اجراى احكام الهى عمل كرد.
حكمت آفريدگار بر اين تعلق گرفته كه مردم به طريقه عادلانه زندگى
كنند، و در حدود احكام الهى قدم بردارند. اين حكمتْ هميشگى و از سنتهاى خداوند
متعال، و تغييرناپذير است. بنا بر اين، امروز و هميشه وجود «ولىّ امر»، يعنى حاكمى
كه قيّم و برپا نگهدارنده نظم و قانون اسلام باشد، ضرورت دارد- وجود حاكمى كه مانع
تجاوزات و ستمگريها و تعدى به حقوق ديگران باشد؛