«مَا مِنْ شَىْءٍ يُقَرِّبُكُمْ مِنَ
الْجَنَّهِ وَ يُبَاعِدُكُمْ مِنَ النَّارِ إِلَّا وَ قَدْ أَمَرْتُكُمْ بِهِ»؛[1] پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله،
همهى آن چيزهايى را كه مىتواند انسان و يك جامعهى انسانى را به سعادت برساند،
بيان فرمود. نه فقط بيان، بلكه آنها را عمل و پياده كرد. خوب؛ در زمان پيغمبر،
حكومت اسلامى و جامعهى اسلامى تشكيل شد، اقتصاد اسلامى پياده شد، جهاد اسلامى
برپا و زكات اسلامى گرفته شد؛ يك كشور و يك نظام اسلامى شد. مهندس اين نظام و
راهبر اين قطار در اين خط، نبى اكرم و آن كسى است كه به جاى او مىنشيند.[2] ... شروع اين راه در سيزده سال اول
زندگى پيغمبر است؛ تا اينكه منتهى به تشكيل حكومت مىشود. پس قدم بعدى، تشكيل
نظام مبتنى به اين تفكر و بر مايهى بعثت است. لذا توجه مىكنيد از اين ترتيب، خوب
مىشود فهميد حرف كسانى كه سعى مىكنند تا دين و بخصوص دين اسلام را جداى از حكومت
معرفى كنند، غلط است. البته همهى اديان در اين جهت مثل هم هستند؛ ليكن اين ادعا
در مورد اسلام، خيلى عجيب است كه كسى بخواهد دين اسلام را از زندگى، سياست،
ادارهى كشور و از حكومت جدا كند؛ كنار بگذارد و بين اينها تفكيك ايجاد نمايد.
اسلام از روز اولى كه به وجود آمد، با يك مبارزهى دشوار، به سمت تشكيل يك نظام و
يك جامعه حركت كرد. بعد از سيزده سال مبارزه هم، پيغمبر اكرم توانست- اگرچه نه در
شهر خود و در نقطهى ولادت اين بعثت، اما در نقطهى ديگرى از دنياى آن روز- اين
نظام را سر پا كند و به وجود آورد.
... بنابراين پيغمبران هم دنبال تشكيل حكومت بودند. واضحترينش هم،
پيغمبر بزرگوار ماست كه از روز اول، مبارزه و تلاش كرد و ايجاد نظام اسلامى را
[1] - أيا مردم، به خدا هيچ چيزى نيست كه شما را به
بهشت نزديك و از دوزخ دور كند جز آنكه به شما فرمان دادم بدان، و هيچ چيزى نيست كه
شما را به دوزخ نزديك و از بهشت دور كند جز آنكه شما را از آن نهى كردم( الكافى، ص
ج 2، ص 74)
[2] - بيانات رهبر معظم انقلاب در خطبههاى نماز جمعه(
عاشوراى 1416) 19/ 3/ 1374