پس در كلمه «بسيج»، معناى حضور و آمادگى، آن هم در حد فداكارى هست. در جنگ هم وقتى مى‌گفتيم «بسيج»، آن معنايى كه به ذهن ما متبادر مى‌شد، عبارت بود از زبده و عصاره بهترين نيروهاى كشور و جامعه. بسيج، يعنى نيرويى كه اين وظيفه را بر حسب حد و حدود و خطكشى‌هاى رايج ادارى و قشرى، بر عهده‌اش نگذاشته‌اند؛ اما داوطلبانه وارد ميدان شده و دارد ابراز آمادگى مى‌كند و حضور خودش را اعلام مى‌كند كه اين‌جا حاضرم.

عين همين معنا در بسيج دانشجويى، يا در بسيج‌هاى قشرى، قهراً وجود دارد. بنابراين كلمه بسيج، حامل يك چنين معناى عالى و فاخر و اهتمام‌برانگيز است.[1]

80. آن كسى كه آماده است در جهت تحقق آرزوها و آرمان‌هاى مادى و معنوى مردم كشور تلاش كند، در هر پست و مقامى باشد، بسيجى است‌

بسيج يعنى آمادگى؛ مجموعه‌اى از انسان‌هاى با فكر در هر جامعه‌اى از جمله در جامعه ما؛ سرشار و لبريز از آرمان‌ها و آرزوهاى اجتماعى، كه آرزوهاى شخصى آن‌ها خيلى درخور توجه در اين مقام نيست. شما هر جوانى را، به خصوص اگر دانشجو، اهل علم يا استاد و دانشگاهى باشد نگاه كنيد، مى‌بينيد براى آينده كشور، وضع كنونى و زندگى مادى و معنوى مردمش آرزوها و آرمان‌هايى دارد. آن كسى كه آماده است تا براى اين آرمان‌ها كار كند و در جهت تحقق آن‌ها تلاش كند، اسمش بسيجى است. خيلى‌ها آرزوهاى بزرگى دارند، اما فقط به داشتن و انديشيدن درباره اكتفا مى‌كنند، لكن انسان‌هاى والا و با ارزشى هم هستند كه به اين اكتفا نمى‌كنند؛ قدم در راه تحقق اين‌

[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار با اعضاى بسيج دانشجويى دانشگاه تهران، 11/ 11/ 1376