زير بال خودش بگيرد.

در دوران رژيم طاغوت، اساتيدى داشتيم متخصّص، متديّن و خوب. اما چون فهم سياسى نداشتند، به راحتى در اختيار هدف‌هاى آن رژيم قرار مى‌گرفتند، بدون آنكه خودشان بدانند. دانشجوها را هم به سمتى مى‌كشاندند كه آن رژيم مى‌خواست. كسانى داشتيم كه عالم و متديّن بودند؛ ولى نداشتن فهم و آگاهى و شعور سياسى، موجب شد كه جزو يكى از مهره‌هاى همان رژيم فاسد و ضدّ دينْ بشوند. پس، دانشجو بايستى آگاهى و فهم و درك سياسى داشته باشد، مباحث سياسى را بداند؛ آنچه در جهان مى‌گذرد، بداند.

امروز جمهورى اسلامى، از يك دولتِ مردمىِ صددرصد وابسته به مردم خودش برخوردار است. خوب، اين دولتْ چه كارى مى‌كند؟ در مسائل سياسى دنيا، كجاى كار است؟ هدف‌هايش چيست، اقداماتش كدام است؟ چرا در فلان جهت حركت مى‌كند؟ چرا در فلان جهت ديگر، حركت نمى‌كند؟ بايد اين‌ها را بدانيد.[1]

60. يك ويژگى مثبت و يك ويژگى منفى محيط دانشجويى‌

گاهى در يك جامعه، جوّ از يك جهت خيلى سنگين مى‌شود؛ فرق هم نمى‌كند؛ هر انحرافى فضاى تنفس فكرى يك جامعه را مسموم و آلوده مى‌كند.

هر گونه انحرافى باشد؛ انحراف سياسى همين طور است؛ انحراف اخلاقى- شهوانى، يا گرايش به ماديات هم همين طور است. فرض بفرماييد در يك جامعه، غفلت همه اعضاى جامعه را گرفته است ... در يك چنين فضايى كه غفلت، مهم‌ترين بليه مردم آن كشور است، ناگهان يك حركت، يك فرياد، يا يك جهت‌گيرى دانشجويى، به كلى فضا را عوض مى‌كند ... حال آن محيط دانشجويى كه اين خصوصيت مثبت و مهم را دارد، يكى دو تا خصوصيت منفى هم دارد كه بايد به آن‌ها هم كاملا توجه داشته باشيد. يكى اين است كه چون محيط دانشجويى، محيط احساسات است- جوان احساساتى است- هميشه يك عده رند ناقلاى كمين گرفته، مايل‌اند كه اگر بتوانند، براى كارهاى مختلف،

[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار با دانشگاهيان و فرهنگيان استان كهكيلويه و بوير احمد، 18/ 3/ 1373