آقايانى كه الان دست‌اندركار اردوى مختلطاند، همان كسانى هستند كه سال‌هاى 63 و 64 در كلاس‌هاى دانشگاه ديوار كشيدند! بنده به دستور امام رفتم در نماز جمعه گفتم اين كار بد است. من نمى‌فهمم اين‌ها چطور اين‌گونه عوض مى‌شوند و صدوهشتاد درجه جهت راهشان را تغيير مى‌دهند. امام به من گفتند اين چه كارى است؛ ما هم رفتيم در نماز جمعه تهران گفتيم اين كار، كار مناسبى نيست. ديوار كشيدن، خلاصه حرف انقلاب و حرف ما نيست. حالا همان آقايان نه در كلاس، بلكه در اردوى شبانه‌روزى چند روزى، دختر و پسر را همراه مى‌كنند! يعنى چه؟! كار بسيار بى‌قاعده و غلطى است.

در مناطقى از دنيا، معاشرت دختر و پسر و زن و مرد با يكديگر، كاملًا عادى است و هيچ‌گونه حساسيتى وجود ندارد؛ يعنى همان‌طور كه دو مرد يا دو زن با يكديگر تماس دارند، دو تا زن و مرد هم با هم تماس دارند؛ اما در كشور ما و در محيط اسلامى، مطلقاً اين‌طور نيست. در كشور اسلامى، هرقدر به اين جهت نزديك شده‌ايم، به‌خاطر رنگ‌پذيرى از فرهنگ بيگانه بوده است. چون آن‌ها از لحاظ تكنولوژى قوى‌تر از ما بوده‌اند، اين را به ما داده‌اند؛ والّا اگر ما از لحاظ علم و تكنولوژى از اروپا قوى‌تر بوديم، اختلاط آن‌ها را مسخره و مچل مى‌كرديم و آن را وحشيگرى مى‌خوانديم. آن‌ها به بركت علم و تكنولوژى، اين فرهنگ را صاعد و رايج كرده‌اند؛ آن وقت ما در دانشگاه‌هاى خود، اين را ترويج كنيم؟![1]

38. نبايد در دانشگاه‌ها موسيقى ترويج شود

الان در دانشگاه‌هاى كشور موسيقى ترويج مى‌شود؛ نبايد بشود. ترويج موسيقى، كارى است برخلاف مذاق اسلام. درست است كه هر نوع موسيقى‌اى حرام نيست، اما معناى ترويج موسيقى اين نيست كه با دقت بگردند موسيقى‌

[1] - بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار اعضاى شوراى عالى انقلاب فرهنگى، 26/ 9/ 1381