تصميمات نيست؛ بلكه ضوابطى هرچند غير مضبوط بر روند تصميم‌گيرى او حاكم است؛ از جمله: تعهد قلبى، تعهد ذهنى، تعهد عملى رهبرى به دين، فقاهت، عمل به احكام و مطابقت با مصالح عمومى.

ولايت مطلقه، برخلاف نقدهايى كه متوجه آن است، منجر به استبداد نمى‌شود؛ زيرا استبداد ريشه‌هايى دارد كه هيچ‌كدام از آنها، نسبت به ولى فقيه موضوعيت ندارد؛ همچنين دائما عوامل كنترلى درونى و بيرونى او را از خودكامگى حفظ مى‌كند.