او گريه كرد.[1] اين حديث را عامّه نيز روايت كرده‌اند كه وقتى رقيّه دختر رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله و خواهر صديقه طاهره سلام اللَّه عليها از دنيا رفت، فاطمه سلام اللَّه عليها به گونه‌اى گريه كردند كه اشك‌هاى ايشان به داخل قبر مى‌ريخت.[2] وقتى رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله خبر شهادت جعفر بن ابى‌طالب و زيد بن حارثه را شنيدند، به شدّت گريه كردند و مواردى ديگر از اين قبيل.[3]

در اين روايت دقّت كنيد! امام باقر عليه السلام، مبلغى پول را كنار گذاشتند تا پس از ايشان بر آن حضرت اقامه عزا شود؛ زيرا اين سنّت پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه وآله بوده است كه دستور دادند براى خانواده جعفر طيّار غذا ببرند؛ چرا كه اين خانواده مشغول عزادارى هستند.[4]

اين دستورها در روايت‌هاى ما اماميّه است و اگر ما عمل نكنيم، چه كسى مى‌خواهد عمل كند؟

در روايتى ديگر آمده است كه دخترى از فرزندان امام صادق عليه السلام از دنيا رفت. آن گاه كه خبر به امام صادق عليه السلام مى‌رسد، «فناح عليها سنةً». سپس فرزند ديگرى از دنيا مى‌رود، بر او نيز نوحه‌سرايى مى‌كنند.

و آن گاه كه اسماعيل بن جعفر نيز در زمان امام صادق عليه السلام از دنيا مى‌رود، ايشان در مرگ او جزع شديدى مى‌كنند. آن گاه از آن حضرت سؤال شد: چرا اين اندازه جزع و عزادارى در خانه شما وجود دارد؟

ايشان فرمودند:

[1] - همان: 280، باب 87، حديث 3

[2] - همان: 279، باب 87، حديث 1

[3] - همان: 280، باب 87، حديث 6

[4] - همان: 238، باب 68، حديث 1