نگاهى به انواع عزادارى و سوگوارى‌

گفتيم كه اقامه عزا و سوگوارى سيّدالشهداء عليه السلام به گريه ختم نمى‌شود، بلكه انواع ديگرى از عزادارى وجود دارد كه از جمله آن‌ها جزع و نوحه‌گرى است.

اكنون اين سؤال مطرح است كه معناى‌ جَزَعْ‌ و نوحه‌گرى چيست و چه حكمى دارد؟

در روايتى آمده است كه جابر گويد: از امام باقر عليه السلام پرسيدم جزع چيست؟

حضرت فرمودند:

أشدّ الجزع: الصُّراخ بالويل والعويل ولطم الوجه والصدر وجزّ الشعر من النواصي؛[1]

شديدترين فريادها: واويلا گفتن، زدن به صورت و سينه و كندن مو از سر است.

در روايت معتبر ديگرى آمده كه حضرتش فرمودند:

كلّ الجزع والبكاء مكروه سِوى الجزع والبكاء على الحسين‌ عليه السلام؛[2]

هر جزع و نوحه‌گرى و گريستن ناپسند است مگر جزع و گريستن بر شهادت امام حسين‌ عليه السلام.

از انواع ديگر عزادارى، لطمه زدن به صورت، سينه زدن و واويلا گفتن است كه همه اين موارد نزد خداوند متعال و در مكتب اهل بيت عليهم السلام امرى پسنديده به شمار مى‌رود و همه اين‌ها بايد برگزار شود.

البتّه بايستى در محدوده شرع باشند كه مراجع تقليد حدود شرعى آن‌ها را همانند حدود ديگر امور تعيين مى‌كنند و احكام شرع را براى ما معيّن مى‌نمايند و ما نيز بايد مطيع آنان باشيم. گرچه افرادى هستند كه بى‌دليل و از روى جهل سخن‌پراكنى مى‌كنند كه حساب آنان جداست.

[1] - همان: 270- 271، باب 83، حديث 1

[2] - همان: 282، باب 87، حديث 9