او عذر خواست و گفت: من از كسانى هستم كه براى او نامه نوشتم و به او قول يارى دادم.[1]

او در زمان خلافت عمر والى شهر حلوان (شهرى مرزى ميان شام و عراق) بود[2] و موقعيت او از صدر اسلام مشخص بوده است.

اينان از بزرگ‌ترين فرماندهان لشكر ابن زياد هستند كه سربازان تحت امر خود را در كربلا فرماندهى مى‌كردند. به راستى كسى مى‌تواند ادّعا كند كه اينان شيعه بوده‌اند؟

حضور سپاهى از شام در كربلا

با نگاه به آن‌چه گذشت و جمع‌بندى مطالب، به اطمينان مى‌توان گفت كه علاوه بر اهل كوفه، افرادى و نه فقط افراد، بلكه لشكرى از شام در كربلا حضور داشتند. بر اين مطلب شواهدى وجود دارد. از جمله از امام صادق عليه السلام مى‌پرسند: حكم روزه گرفتن در روز تاسوعا و عاشورا چگونه است؟

آن حضرت عليه السلام مى‌فرمايد:

تاسوعاء، يوم حوصر فيه الحسين‌ عليه السلام‌ وأصحابه‌ رضي اللَّه عنهم‌ بكربلاء واجتمع عليه خيل أهل الشام وأناخوا عليه وفرح ابن مرجانة وعمر بن سعد بتوافر الخيل وكثرتها، واستضعفوا فيه الحسين‌ عليه السلام‌ وأصحابه‌ رضي اللَّه عنهم‌ وأيقنوا أنّه لا يأتي الحسين‌ عليه السلام‌ ناصرٌ ولا يمدُّه أهل العراق. بأبي المستضعف الغريب؛[3]

[1] - الإرشاد: 2/ 84- 85؛ تاريخ الطبري: 4/ 310

[2] - تاريخ مدينة دمشق: 40/ 309- 310

[3] - الكافى: 4/ 147، حديث 7؛ بحار الانوار: 45/ 95، حديث 40