و با شخص مجرم و ناپسند مفارقت و مخالفت كند.

اگر زنده بمانم مذمت نمى‌شوم و اگر بميرم ملامت نخواهم شد.

ولى براى تو (اى ناجوانمرد) همين بس كه با ذلّت زندگى كنى و بينى‌ات به خاك ماليده شود.

علّامه مجلسى رحمه اللَّه مى‌گويد: وقتى امام حسين عليه السلام به كربلا رسيدند، پرسيدند:

أهذه كربلا؟

قالوا له: نعم.

فقال: هذا موضع كرب وبلاء، هاهنا مناخ ركابنا، ومحط رحالنا، ومقتل رجالنا ومسفك دمائنا؛[1]

اين جا كربلاست؟

گفتند: آرى اى فرزند رسول خدا!

فرمود: اين جا جايگاه سختى و بلاست، محل فرود مركب‌هاى ما و منزلگاه و محل كشته شدن و ريختن خون مردان ماست.

نگاهى به ساختار شهر كوفه‌

بنابر تحقيقى كه پيرامون شهر كوفه و مردم آن انجام شده است، اين شهر و همه عراق در زمان عمر و به واسطه سعد بن ابى وقّاص فتح شده است. كوفه داراى موقعيّتى حساس بوده است، به گونه‌اى كه هم از نظر تجارى و هم از نظر نظامى مورد توجّه بوده و مردم از نقاط مختلف عراق، حجاز و يمن به اين شهر مهاجرت كرده و در آن جا اقامت گزيده بودند.

[1] - بحار الأنوار: 44/ 383. هم‌چنين ر. ك: مقتل الحسين عليه السلام( خوارزمى): 1/ 237